82461

Część 2 10. STATECZNOŚĆ POCZĄTKOWA 2

W analizowanej ramie tylko jeden pręt przenosi silę normalną. W ryglu nie ma podpór ani obciążenia wzdłuż osi pięta, wobec tego nie może w nim wystąpić siła normalna (rys. 10.3). Zgodnie z zasadami metody przemieszczeń możemy określić kąty obrotu prętów zależnie od pizesuwu J.

Część 2 10. STATECZNOŚĆ POCZĄTKOWA 2

^01=0

Z analizy układu wnioskujemy, że na skutek przemieszczeń węzłów (przesuw A) siły działające wzdłuż osi pręta spowodują jego zginanie (rys. 10.3). Dotyczy to tylko słupa, pozostałe pręty nie doznają obrotu przy przesuwie.

Rys 10.3. a> Postać odkształcona ramy bi Rozkład sił normalny ch

Dla tych prętów, w których nie ma sił normalnych stosujemy „zwykłe" wzory transformacyjne, a dla prętów ściskanego - wzory z uwzględnieniem siły nonnalnej.

M_l0=³¹’* ²³ (<P,-V_ol)=0,75EJ<p o

,,    EJ. ,    _,    ,    .    EJ a'    EJ y'

A/„= —tp,+P (p,-y    —jj-A

w    EJ _in.    .    ,    ,    EJ&'    EJy'

A/,/= — (/? <P,+«'ę>i-y>«)= — <P—jj-A

gdzie:

vl(gv — v)

frvj V |	r*H ,v-sinv)
sin v	V*
*il	|^2*f-v)

Pl^:

AlmaMater

Dobra D.. Dziakicwlcz L, Jainbrożrk S.. Koniora M.. Mikołajczak E.. Przybylska P.. Sysak A.. Wdowtka A.