82573

Różnice pomiędzy układem warszawskim a układem 1965

Państwowy układ współrzędnych płaskich prostokątnych nie jest układem jednolitym.

Posiada on 5 stref odwzorowawczych (rys. 10), przy czym:

-    dla czterech odwzorowawczych przyjęto odwzorowanie ąuasi-stcrcograficznc (odwzorowanie płaszczyznowe ukośne, wiernokątne) Są to: strefa 1- obejmująca południowo-wschodnią część Polski; strefa 2- cześć północno- wschodnią; strefa 3- część północno-zachodnią , strefa 4- część południowo-zachodnią Polski

-    Każde odwzorowanie ąuasi-stereograficzne jako wiernokątne odwzorowanie płaszczyznowe elipsoidy definiuje się, określając położenie punktu głównego (punktu styczności płaszczyzny z powierzchnią elipsoidy) oraz skalę odwzorowania w tym punkcie, będącą równocześnie skalą podobieństwa odwzorowania W strefach 1-4 układu "1965" pizyjęto skalę w punkcie głównym mo = 0,9998, tzn zniekształcenie odwzorewawcze w tym ptmkcie wynosiło z założenia ? 20 cin/km.

-    dla strefy 5 przyjęto odwzorowanie Gaussa-Krugera z 3-stopniowym pasem odwzorow'awczym Strefa 5 obejmuje byle województwo katowickie w granicach sprzed reformy administracyjnej 1975 r.

-    W piątej strefie odwzorowawczej rzutowania dokonano na pobocznicę walca siecznego, zatem zniekształcenia zerowe występują wzdłuż dwóch południków. Między tymi południkami zniekształcenia przybierają wartości ujemne, na zewnątr z ruch zaś dodatnie