83192

Strukturę gospodarczą ojej zmiany zawęża się najczęściej do produkcji.

Struktura gospodarki

Działy gospodarki narodowej: przemysł, rolnictwo, budownictwo, transport, łączność, handel, pozostałe usługi prywatne i publiczne.

Przemysł dzieli się na gałęzie i branże.

Branże dzielą się na: zakłady produkcyjne, grupy towarowe, asortymenty.

Czynniki zmian strukturalnych

Zmiany strukturalne są łącznym efektem wzajemnego oddziaływania wielu czynników np.:

_ postępu technicznego

_handlu zagranicznego i współpracy międzynarodowej w zakresie produkcji _ substytucji czynników produkcji i rodzajów działalności _ zmian w krajowym popycie finalnym

Państwo a przemiany strukturalne

Państwo jako podmiot nierynkowy wpływa na zmiany struktury w sposób:

_ Pośredni - działalność systemotwórcza, tworząca i kontrolująca prawne podstawy funkcjonowania podmiotów (reguły alokacji).

_ Bezpośredni - angażowanie się wprost w proces alokacji w celu wpływania na tempo i kierunek przemian.

Zmiany struktury produkcji:

-    stała tendencja do elastycznego dostosowania się struktury produkcji do wzajemnego popytu efektywnego,

-    stały proces odnawialna się struktury gatunkowej produkcji,

-    tendencja do wzrostu stopnia różnorodności struktury rodzajowej,

-    stała przebudowa asortymentowej struktury produkcji, szybkie tempo rozwoju asortymentów uznanych za nowoczesne (wysokiej techniki) kosztem asortymentów przestarzałych zaliczonych do schyłkowych.

Wzrost gospodarczy a zmiany strukturalne

W miarę wzrostu dochodu narodowego per capita następuje stopniowe zmniejszanie się udziału pracujących w tzw. I sektorze gospodarki (głównie w rolnictwie) na rzecz zatrudnienia w sektorach przetwórczych i usługach.

Przemiany strukturalne prowadza do stopniowego przechodzenia do dziedzin produkcji o coraz wyższej stopie zysku i coraz wyższym poziomie technicznym.

Kwestia sektora surowcowego

Sektor surowcowy dotyka problem względnie niższej dynamiki rozwoju, w porównaniu do innych sektorów gospodarki.

Przejawy kwestii sektora surowcowego

-    względnie niski poziom wydajności pracy

-    dysparytet dochodów

-    nadwyżki produktów' rolnych (niskie ceny) w krajach wysoko rozwiniętych, niedobór żywności i względnie wysokie ceny w krajach słabo rozwiniętych

-    nożyce cenowe

-    poziom technicznego uzbrojenia pracy