83210

Metoda syntetyczna zwana inaczej metodą całościową należy do grupy metod nauczania ruchu. Polega ona na nauczaniu ruchu w całości bez naruszenia jego przebiegu i wewnętrznej struktury. Nauczyciel pokazuje daną czynność - ćwiczenie całościowo a uczeń stara się je wykonać tak jak potrafi naśladując ruchy nauczyciela. Zatem określone ćwiczenie będzie przez każde dziecko wykonywane nieco inaczej z podkreśleniem jego indywidualności i poziomu sprawności fizycznej. W nauczaniu ruchu jest to zjawisko naturalne i zrozumiałe , mimo to indywidualne odchylenia nie mogą burzyć podstawowej konstrukcji ruchu, która powinna być wdanym ćwiczeniu zachowana. Dla przykładu pozwalamy dziecku wykonać wcześniej zaprezentowany przez nas rzut „po swojemu” ale jednocześnie zwracamy uwagę aby wyciągało do lecącej piłki obie ręce z rozwartymi dłońmi i szybko przyciągało piłkę do siebie. Staramy się zatem nie burzyć ukształtowanego stereotypu ( ćwiczeni) jedynie wprowadzić poprawki korygujące .Jeśli zostaną one przez ćwiczących zaakceptowane przyczynią się do poprawy jakości efektów ćwiczenia. Miejmy na uwadze , że istotą ruchu nie jest jego wykonanie lecz osiągany przez tę czynność cel. Metoda syntetyczna jest najbardziej naturalną formą nauczania ruchu , dlatego jest tak często stosowana w nauczaniu dzieci. Dzieci w wieku przedszkolnym i wczesno szkolnym nie są skłonne do analizowania, dzielenia, rozdrabniania tego co stanowi jakąś całości. Dlatego też w tej metodzie nie rozkładamy ćwiczeń na poszczególne elementy tylko uczymy ich całościowo. Przy takim nauczaniu u dzieci zachodzi jedności odczuwania , myślenia i działania , wpływa to na rozwój psychomotoryki. Metodę syntetyczną stosujemy najczęściej do nauki mało złożonych nie skomplikowanych prostych czynności tj. skoki, przeskoki ,bieg, wspinanie , rzuty itd.