83816

-    „Zatrzymanie, cofnięcie.a w końcu zlikwidowanie" programów nuklearnych Indii i PAK było priorytetem Billa Clintona.

-    Indie i PAK miały zostać włączone w ramy międzynarodowego porządku nuklearnego (Traktat o nierozprzestrzenianiu broni nuklearnej- NPT - 1968).Indie odrzuciły NPT, odmówiły podpisania - CTBT - Traktat zakazujący całkowitego testowania broni nuklearnej - 1996r.; włączenia się w prace nad Traktatem dotyczącym przewozu materiałów rozszczepialnych (FCTM). PAK uzależnił swoje decyzje od stanowiska Indii.

•    USA chciały zmusić obydwa państwa do rezygnacji z rozbudowy arsenałów nuklearnych. Wprowadzenie do ustawy o pomocy zagranicznej poprawek: Symingtona (1976), Glenna (1978) i Presslera (1985), które zakazywały jakiejkolwiek pomocy krajom, które rozwijały swoją zdolność nuklearną lub angażowały się w działalność proliferacyjną. Odcięto pomoc dla PAK (1990).

•    Konsolidacja ustawodawstwa antyproliferacyjnego przez Kongres w 1994r. Wobec krajów , które pogwałciłyby porządek nuklearny miały byc zastosowane sankcje: zaweiszenie pomocy zagranicznej oprócz humanitarnej i żywnościowej, zakaz udzielania kredytów, zakończenie sprzedaży wyposażenia wojskowego I Inne. Poprawka Browna 1995r. - zezwolenie na wznowienie pomocy dla PAK.

•    Amerykańskie sankcje nie powstrzymały rozbudowy potencjałów nuklearnych obu państw. Sankcje nakładane przez USA pośrednio godziły w amerykańskie interesy gospodarcze w regionie azjatyckim - 1998r. poprawka Brownbacka -wznowienie eksportu zboża z PAK, później wszystkie sankcje odroczono.

•    1998r. Był punktem zwrotnym w polityce zagranicznej USA wobec Azji Pd. Zaangażowanie USA w równoległy dialog z Inidaml i Pakistanem. Nowe stanowisko am. Oparte było na „progach akceptacji" wypracowanych w ramach rezolucji RB ONZ.

•    Wymogi wojny z terroryzmem skłoniły USA do uznania nuklearnego statusu Indii i Pakistanu. W 2002r. USA rozpoczęły współpracę z Indiami, a w 2003r. Z PAK w celu dostosowywania kontroli eksportu do międzynarodowych standardów. USA zobligowały Indie I Pak do aktywnego poparcia reżimu antyproliferacyjnego na forum międzynarodowym.

Próby uregulowania stosunków między Indiami i Pakistanem.

Stosunki między Indiami I PAK mają zasadnicze znaczenie dla stabilności w regionie, dlatego długofalowym celem USA jest rozwiązanie konfliktu ind.-pak. Dotyczącego Kaszmiru.

Już od 1990r. USA traktowały ten rejon jako jeden z najniebezpieczniejszych w świecle, który mógł być przyczyną wybuchu wojny nuklearnej. Indie traktowały sprawy Kaszmiru jako swoje sprawy wewnętrzne, co skutkowało sprzeciwem wobec internacjonalizacji tej kwestii. USA nie był w stanie zaangażować obydwu stron konfliktu w prowadzony pod swoimi auspicjami proces pokojowy. Działania USA ograniczały się do zmniejszania zapięć między stronami w momentach kryzysu.:

1.    wahadłowa mediacja specjalnego wysłannika Busha - Roberta Gatesa podczas kryzysu w 1990r.

2.    Poprawa stosunków z Indiami pozwoliła USA na niedopuszczenie do eskalacji wojny o Kargil, która rozpoczęła się w 1999r. (nieregularne wojsko pakistańskie przenikało na teren, leżący po indyjskiej stronie).

3.    Napięcie ponownie dało znać pod koniec 2001r. Aby w 2002r. Przerodzić się w ostry konflikt. Wojna indyjsko-pakistańska mogła mieć katastrofalne skutki dla powodzenia operacji w Afganistanie. Ostatecznie zażegnano konflikt.