W obu izbach przyjęto sesyjny tryb prac parlamentarnych. Przeważająca część uchwał wymagała uzyskania zwykłej większości głosów przy obecności 1/3 ustawowej liczby posłów (quorum). Dla prawomocności najważniejszych uchwał wymagana była kwalifikowana większość przy równoczesnym podniesieniu quorum.
Ustawodawstwo
Najważniejszym uprawnieniem parlamentu w świetle konstytucji marcowej było ustawodawstwo, które obejmuje stanowienie wszelkich praw publicznych i prywatnych i sposobów ich wykonania. Nie ma ustawy bez zgody Sejmu wyrażonej w sposób regulaminowo ustalony" (art. 3). Inicjatywa ustawodawcza należała do Sejmu i rządu (bez Senatu!).
Rola Senatu w ustawodawstwie była ograniczona do możliwości wnoszenia poprawek do aktów prawnych uchwalonycluzez Sejm.
Ustawy uchwalone przez Sejm i Senat podpisywał prezydent (promulgacja) i zarządzał icli ogłoszenie w Dzienniku Ustaw RP.
Funkcja kontrolna
Sejm miał prymat nad Senatem. Pociąganie do odpowiedzialności konstytucyjnej i parlamentarnej członków gabinetu było wyłącznym uprawnieniem Sejmu. Obie izby zaś uzyskały prawo interpelacji
Ogólne funkcje parlamentu:
Ustrojodawcze: zmiany i rewizje konstytucji
Ustawodawcze: wyłączność uchwalania ustaw (w tym ustawy budżetowej)
•Kontrolne: interpelacja, pociągnie do odpowiedzialności politycznej rządu i poszczególnych ministrów, pociąganie prezydenta i ministrów do odpowiedzialności konstytucyjnej
• Elekcyjne: wybór prezydenta, prezesa NIK (instytucja wprowadzone przez konstytucję marcową głównie w celu kontroli administracji finansowej), współudział w powoływaniu rządu.
c) władza wykonawcza • Prezydent - wybierany na 7 lat przez Zgromadzenie Narodowe bezwzględną większością głosów. W przypadku gdy prezydent nie mógł sprawować swojej finikcji. zastępował go marszałek Sejmu. Mianował prezesa rady ministrów, a na jego wniosek ministrów. Nominował wyższych urzędników wojskowych, sprawował zwierzclmictwo nad siłami zbrojnymi, mianował sędziów, miał prawo łaski. Do jego obowiązków należało reprezentowanie państwa na zewnątrz, mianowanie polskich przedstawicieli dyplomatycznych za granicą przyjmowania listów uwierzytelniających (przypomniała mi się Daryja <3), ratyfikował umowy międzynarodowe. Wszystkie jego akty musiały być kontrasygnowane przez premiera i właściwego ministra. Prezydent był odpowiedzialny tylko w wymiarze konstytucyjnym przed Trybynałem Stanu.