83874

1. PAŃSTWO AUTORYTARNE - CECH Y I SYSTEM WŁADZY.

(rządy: obecnie - Saddama Husajna w Iraku

kiedyś - gen. Franco w Hiszpanii, prezydenta Perona w Argentynie. gen.Pinocheta w Chile)

System władzy:

1.    władzo sprawowana przez jednostkę lub nieliczną grupę osób - przekonanie o wartości elitaryzmu, czyli sprawowania rządów przez jednostki, które z powodu swojego autorytetu mają prawo do narzucania swojej woli całemu społeczeństwu oraz legitymację władzy.

2.    ograniczone uczestnictwo społeczeństwa w systemie rządzenia - rząd nie jest kontrolowany przez społeczeństwo,

3.    ograniczony pluralizm partii politycznych - 1 dominująca z ewentualnie kilkoma zaporowymi.

Cechy:

•    charakter antydemokratyczny - demokracja jako mało efektywna i nieskuteczna forma sprawowama rządów,

•    duże znaczenie ma policja oraz sieć tajnych donosicieli - ale tue jest to tak rozbudowane jak w totalitaryzmie.

•    wojsko jako ważny element - oficerowie i wojskowi często sprawują wysokie urzędy, czasem nawet przejmuje bezpośrediue rządy w państwie,

•    często opary na konserwatywnym zapleczu - ziemiaństwo, hierarchia duchowna, dwory królewskie w monarchiach.

•    odrzucenie koncepcji demokratycznych i regularnych wyborów - też to się wiąże z brakiem kontroli społeczeństwa nad aparatem państwowym.

•    opieranie polityki i ideologii na nacjonalizmie (potrzeba obrony wartości narodowych, nie zaś rewolucji, mającej na celu budowę nowego, lepszego świata) i rasizmie,

•    brak jednej wszechobecnej ideologii,

•    eksponowanie ideałów dyscypliny, autorytetu, obowiązków, w przeciwieństwie do wolności i praw jednostki.

•    silnie rozbudowany aparat biurokratyczny działający pod nadzorem wodza i stanowiącym jego zaplecze polityczne.

•    forsowanie etatyzmu - intensywny wpływ na procesy gospodarcze poprzez politykę państwa i tworzenie sektora publicznego - stwarza to możliwość rozwijania potencjału militarnego.

•    władza nie ma totalitarnej ambicji kontrolowania wszystkich pól ludzkiego życia i nie rościła sobie praw do monopolu światopoglądowego, nie sprzeciwia się religii i nie dążył do ideologizacji życia społecznego.

•    autonomia dla organizacji o charakterze kulturowym, religijnym.