Wodę z systemu drenarskiego z bezodpływowych kotlin doprowadza się zbieraczami do studzienki z osadnikiem zaprojektowanej w najniższym miejscu odwadnianej powierzcluii. Ze studzienki wodę odprowadza się tzw. pustym zbieraczem na zewnątrz kotliny do odbiornika. Do zbieracza pustego nie można bezpośrednio podłączyć żadnych sączków lub zbieraczy. Ponadto musi on być zabezpieczony przed zamulaniem przez ocementowanie styków, co ma tę zaletę, że zapobiega też nadmiernemu obniżaniu poziomu wody gruntowej przez zbieracz, jeżeli jego głębokość jest znaczna.
W odpowiednich warunkach hydrogeologicznych woda z kotliny może być odprowadzana do
29. Za pomocą jakich urządzeń i zabiegów można zapobiegać stagnowaniu wody w lokalnych obniżeniach, zwlaszcza po roztopach wiosennych, po obfity ch opatiach. Wykonaj odpowiednie rysunki.
Bruzdy, przegony, kominki filtracyjne
Do odprowadzania wód powierzchniowych z obfitych opadów letnich oraz wód z topniejącego śniegu na wiosnę, gdy zamarznięta gleba uniemożliwia przesiąkanie wody do drenów, wykorzystać można sieć bmzd, przegonów i rowków rozorywanych Trasę przegonu wyznacza najniższe miejsce doliny W tym przypadku zbieracze projektuje się z obydwu stron przegonu wzdłuż jego trasy.
W terenach bezodplywowych, płaskich o małych spadkach, a także w lokalnych obniżeniach często po opadach lub roztopach stagnuje woda Wody te można odprowadzić bądź za pomocą bruzd, przegonów i rowków, bądź tez za pomocą kominków filtracyjnych. Kominki stanowią filtry chłonne. Materiałami filtracyjnymi są pospólka, żwir lub kamienie. Kominki wykonuje się w odstępach około 10-20m. Zapewniają one sprawne odprowadzanie wód powierzchniowych do rurociągów drenarskich W celu zabezpieczenia pized wyoraniem wierzch kominka powinien być założony 20-30cm poniżej terenu. Stagnujące wody powierzchniowe można też odprowadzać do głębiej zalegających warstw piaszczystych lub do popękanej skały za pomocą studni chłonnych