84740

Jak się to wszystko dzieje?

1.    Inicjacja

2.    Wiązanie czynnika TFIIB - powstaje miejsce kotwiczące polimerazę

3.    Przyłącza się polimeraza, która przyłącza się czynnik TFIIF

4.    Wiązanie TFIIE i TFIIH

Jest to proces sekwencyjny i pośredni.

TFIIH

Ma aktywność helikazy, która rozwija DNA przekształcając kompleks zamknięty w kompleks otwarty (probably).

Aktywacja kompleksu reinicjacyjnego kończy się m. in. przez fosforylację domeny CTD (carboxy terminal domain) - domena C-końcowa największej podjednostki polimerazy RNA Po fosforylacji polimeraza może odłączyć się od kompleksu reinicjacyjnego i rozpoczyna syntezę transkryptu.

Czy dzieje się to swobodnie?

3 czynniki transkrypcyjne pozostają w kompleksie z polimerazą:

-TFIID

-TFIIA

-TFIIH

I ten kompleks ułatwia szybszą inicjację transkrypcji Dlatego też reinicjacja jest szybsza niż inicjacja pierwotna.

Iniciacia transkrypcji przez polimerazę I i III.

Podobnie jak w polimerazie II - pośrednie działanie

W skład kompleksu preinicjacyjnego polimerazy I wchodzi sama polimeraza i 4 kompleksy białkowe. Pierwszy z nich to kompleks UBF - składa się z 2 białek identycznych, które oddziałują z promotorem podstawowym i elementem UCR.

Czynnik UBF tworzy struktury podobne do nukleosomów.

Drugi kompleks białkowy - TJF-1B - białko TBF razem z UBF umożliwia związanie promotora z poOlimerazą i 2 innych czynników białkowych -TJF-1A i TJF-1C.

Te 4 kompleksy łączą się przed przyłączeniem się polimerazy z promotorem.

Polimeraza III.

Zawsze bierze udział w inicjacji TFIIIB.

Nie wszystkie promotory posiadają sekwencję TATA.

Te, które nie mają sekwencji TATA - TBP wiąże się za pomocą TFIIIA i TFIIIC z DNA.

Regulacja inicjacji tranksyrpcji.

Proces jest regulowany na 2 poziomach:

-    1-rzędowy (pierwotny) - regulacja inicjacji transkrypcji

-    2-rzędowy

Regulacja we wczesnych etapach jest bardziej skuteczna, gdyż ekspresja może być łatwiej włączona i wyłączona.

Kontrola inicjacji transkrypcji może zachodzić na 2 sposoby:

-    kontrola konstytutywna - zależy od struktury promotora, jest inherentnie wpisana w strukturę promotorową.

-    kontrola regulatorowa - za pomocą białek regulatorowych.

Kontrola konstytutywna.

Różnice sekwencyjne wpływają na wydajność promotora (liczbę efektywnych inicjacji transkrypcji zachodzących w jednostce czasu).

Efektywna inicjacja - polimeraza opuszcza promotor i syntezuje transkrypt

Ilość nieudanych rozpoczęć transkrypcji - zależy od sekwencji, które otaczają miejsce startu

transkrypcji.

Im bardziej sekwencja promotora jest zbliżona do sekwencji konsensusowej, tym promotor jest bardziej aktywny.

Z najsilniejszych promotorów (silnych promotorów) transkrypcja zachodzi 1000 razy częściej.