Drugie podejście - czym się to robi i jak się to robi.
Czym się robi (instrumentalizacja) - polityka pieniężna - wiąże się z emisją pieniądza, kredyty, polityka fiskalna, ulgi podatkowe - np. na export; polityka budżetowa (jak duży ma być deficyt budżetowy, liczony jest w % PKB -obecnie jest to 5% PKB).
Jak to się robi (ktyterium przedmiotowe) - polityka przemysłowa, rolna. Trzeba uspójniać polityki cząstkowe. To się komplikuje, gdyż ekipy się ciągle zmieniają, kolejni ministrowie mają inne podejście do problemu. Ekipy te różnie oceniają stan gospodarki i stąd biorą się problemy. Tak też jest ze strategią. Problem jakości kadr ma kluczowe znaczenie dla gospodarki.
System powinien być przejrzysty (a tak na pewno nie jest); sterowny (ktoś wydaje polecenie, to musi być ono wykonane); stabilny; niska inercja (szybko reagować na polecenia); elastyczny (dostosować się do zmian w innych gospodarkach); dobrze zabezpieczony (alternatywne zabezpieczenia, np. dla ropy i gazu z Rosji); muszą być rezerwy (gospodarka musi shtżyć społeczeństwu); wysoki PKB; inflacja (do 1%); bezrobocie (1%); tanie kredyty; export większy od importu; wysokie płace i emerytury; zadhiżenie -wyzerowane; rezerwy walutowe (100-200 mld S); bez deficytu PKB.
Sfera biznesu (gospodarka):
Co się wiąże z biznesem (jakie struktury) - ile prywatności, ile państwa; kapitał polski i zagraniczny (większość rynku jest w rękach zagranicznych); sektor surowcowy (np. produkcja rolna, wydobycie), sektor usług, sektor przetwórczy; stopień rentowności (rentowne, nierentowne, średniorentowne); struktury związane z działalnością ugrupowań politycznych.