85033

ZWOLNIENIE Z DŁUGU

Art. 508. Zobowiązanie wygasa gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Wierzyciel może po prostu nic realizować swej wierzytelności. Jednak zwolnienie z długu prowadzące do wygaśnięcia zob. nic może być uzależnione wyłącznie od woli wierzyciela, bo jest to zdarzenie prawne powodujące istotne konsekwencje, które nie mogą być narzucone dł. Oczywiście w większości przypadków, będzie to korzystne dla dł. - mogą być jednak syt., w których będzie mu zależało na utrzymaniu swojej pozycji dł. Toteż w pr. polskim zwolnienie z dł. nie jest czynn. jednostronną, lecz umową. Dł. może przyjąć zwolnienie milcząco per facta concludentia.

Wierzyciel może się zrzec swojej wierzytelności (swego prawa):

□    □ wierzyciel musi mieć pełną dyspozycję prawną swojej wierzytelności np. nie ma jej przy wierzytelności alimentacyjnej:

□    □ między wierzycielem a dłużnikiem musi być zawarta umowa o zwolnieniu z długu -art.508 umowa dw ustronna [tak jakby umowa mogła być jednostronna).

Jest to umowa rozporządzająca wierzyciel wyzbywa się prawa. Dla dłużnika jest to czynność przysparzająca. Jest to umowa kauzalna. Umowa może być nieodpłatna (causa donandi>. jak i odpłatna (sposob zapłaty wzajemnej wierzytelności).

Zwolnienie może być pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu. Skutkiem zwolnienia jest wygaśnięcie zobowiązania w zasadzie ex nunc. ale strony mogą przewidzieć inny termin, także wsteczny, nie może to jednak naruszać praw osob 3. Wygasają także prawa uboczne.

1