- określenie kosztów dodatkowych: opracowania dokumentacji, nadzoru budowlanego itp. - WK0 Koszt odtworzenia brutto obiektu budowlanego określa się wzorem: Kb = 2"m Je *Cjt4*(l+WK0).
Przy użyciu techniki wskaźnikowej koszty określa się jako iloczyn ceny wskaźnikowej oraz liczby jednostek odniesienia, dla których ta cena została ustalona. Technikę wskaźnikową można stosować tylko wtedy, gdy obiekty, których wartość określa się, są porównywalne z obiektami, dla których znane są ceny wskaźnikowe. Cenę wskaźnikową dla jednostki odniesienia ustala się w oparciu o publikowane notowania cen bieżących, wskaźnikowych w budownictwie.
Czynności:
- inwentaryzacja techniczna obiektu - ustalenie ilości jednostek odniesienia - Q
- określenie ceny wskaźnikowej przypadającej na jednostkę odniesienia -C#
- określenie kosztów dodatkowych: opracowania dokumentacji, nadzoru budowlanego itp. - WK0 Koszt odtworzenia brutto obiektu budowlanego określa się wzorem: Kb = Q*C1q*(1+Wk0).
Wartość odtworzeniowa obiektu budowlanego natomiast obliczana jest ze wzoru: W,-Ki*[(l-Sł)/100)*WMt
gdzie Wreg-współczynnik regionalny, Sz-stopień zużycia.
STOPIEŃ ZUŻYCIA
Rodzaje zużycia obiektów budowlanych:
1. Zużycie techniczne
2. Zużycie funkcjonalne
3. Zużycie środowiskowe Zużycie określa się procentowo
Na zużycie obiektów budowlanych mają wpływ:
1. rodzaj obiektu, jego funkcja,
2. typ konstrukcji,
3. gospodarka remontowa,
4. zdarzenia losowe.
Ustalenie średnioważonego zużycia technicznego - ustalenie stopnia zużycia poszczególnych elementów składowych obiektu:
U - procentowy udział elementu w koszcie budynku,
S* - stopień zużycia danego elementu, określony procentowo n - ilość ocenianych elementów robót w obiekcie
n
u-s,