Podstawy matematyczne map:
Mapy topograficzne wielko- i średnioskalowe opracowuje się w państwowym układzie współrzędnych „1965”. Układ ten nie jest układem jednolitym. Podstawa matematycznego opracowania map jest:
- układ współrzędnych prostokątnych płaskich w odwzorowaniu płaszczyznowym ukośnym wiemokątnym, przyjętym dla czterech fragmentów Polski. Są tzw 4 strefy odwzorowawcze:
I strefa pierwsza (pld. - wscłi. część Polski)
Ił strefa druga (pin. - wsch. część Polski)
III strefa trzecia (płn. - zach. część Polski)
IV strefa czwarta (pld. - zach. część Polski)
- układ współrzędnych prostokątnych płaskich w odwzorowaniu Gaussa- Krugera przyjęty dla jednego fragmentu kraju obejmującego strefę częstochowsko - katowicką. Jest to tzw. piąta strefa odwzorowawcza.
Każda strefa odwzorowawcza ma własny początek układu współrzędnych. W czterech strefach zniekształcenia rozkładają się wzdłuż okr ęgów koncentrycznych do punktu głównego i mają wartości dodatnie i ujemne od 0 do 25 cm na 1 km. W piątej strefie odwzorowawczej zniekształcenia zerowe występują wzdłuż dwócłi południków. Między tymi południkami zniekształcenia przyjmują wartości ujemne, na zewnątrz dodatnie.
W każdej strefie definiuje się współrzędne prostokątne (X,Y) i główne linie siatki współrzędnych w odstępach: Ax=40 km i Ay=64 km, które dzielą każdą strefę na tzw. sekcje podziałowe. Sekcje podziałowe znajdujące się w jednym poziomie tworzą pasy, a w jednym pionie- slupy
Pasy i slupy są oznaczone kolejnymi cyframi 0-9 (przy czym numeracja odbywa się z północy na południe i z zachodu na wschód). Każda sekcja pomiarowa ma oznaczenie 3-cyfrowe (nr: strefy, pasa, słupa).
Sekcja map topograficznych w skalach 1: 50 000, 1: 25 000, 1: 10 000 i 1: 5 000 powstają w wyniku czterostopniowego kolejnego podziału sekcji podziałowej na cztery części.