85643

Charakterystyka (wach i zalety) transportu morskiego z punktu widzenia organizacji i technologii przewozów.

Żegluga morska ma najkorzystniejszą strefę zastosowania w przewozach na duże odległości. Wynika to z:

■    -światowego (dużego) zasięgu obsługiwanych szlaków przewozowych

■    -znacznej dostępności do poszczególnych kontynentów i głównych światowych centrów gospodarczych poprzez węzłowe punkty jakimi są porty morskie

■    -przystosowania do wszystkich rodzajów ładunków (zwłaszcza ładunków masowych)

■    -silnej degresji jednostkowych kosztów przemieszczania przy dużych odległościach

Żegluga morska ze względu na:

■    -stosunkowo niewielką prędkość eksploatacyjną statków

■    -relatywnie małą częstotliwość kursowania

■    -czasochłonne operacje przeładunkowe nie nadaje się do przewozu

■    -ładunków wymagających szybkiej dostawy

■    -ładunków wysokowartościowych w przypadkach których dużą rolę odgrywa czas zamrożenia środków obrotowych

•    żeglugę morską uznaje się za uniwersalną gałąź transportu, gdyż statki mogą przewozić praktycznie każdy rodzaj ładunku. W żegludze ma jednocześnie miejsce duża specjalizacja tonażu, wynikająca z troski o jakość usług, uprawnienia przewozu i skrócenia czasu

•    najbardziej uniwersalny jest tonaż obsługujący żeglugę regularną, gdyż drobnicowce (zarówno konwencjonalne frachtowce, jak i kontenerowce) są w stanie przewieźć niemal każdy ładunek drobnicowy, a także półmasowy

•    dużym stopniem uniwersalności charakteryzują się też statki trampowe przeznaczone do przewozu ładunków masowych suchych (ostatnio produkowane są statki mogące przewozić zarówno ładunki masowe suche, jak i płynne, tzw. statki OBO lub COBO). Część oferowanego tonażu stanowią jednak statki wyspecjalizowane do przewozu jednego tylko rodzaju ładunku

•    duża specjalizacja ma natomiast miejsce pośród statków przeznaczonych do przewozu ładunków płynnych (zwanych zbiornikowcami)

•    Jeżeli chodzi o kryterium masowości taboru (ładowności), to żegluga morska oferuje największe możliwości przewozowe. Szczególnie dotyczy to statków trampowych, które mogą jednorazowo zabierać nawet 200 lub 300 tys. ton ładunku (tankowce). Również statki drobnicowe, a zwłaszcza III i IV generacji mogą zabierać do ładowni i na pokład 40 lub 50 tys. ton drobnicy.