86385

% zamknięcie systemu źródeł prawa powszechnie obowiązującego w aspekcie przedmiotowym i podmiotowym -» pomimo wyjątków linia orzecznicza TK broni tezy o zamknięciu systemu.

PUAllSTY.ęZN.Y.CJi/VBAKIŁB.SYSXEM.U-ŹRQ^£Ł-£jŁAWA Dualistyczny charakter systemu źródeł prawa polega na rozróżnieniu przepisów prawa powszechnie obowiązującego oraz przepisów o charakterze wewnętrznym.

Przepisy prawa powszechnie obowiązującego mogą wiązać wszystkie podmioty w państwie. Przepisy te mają zamknięty system źródeł prawa w dwóch aspektach (wyrok TK):

*    W aspekcie przedmiotowym - enumeratywnie wymienione w Konstytucji formy aktów prawa powszechnie obowiązującego

-    art. 87 - Konstytucja (akt samoistny), ustawy (akt samoistny), ratyfikowane umowy międzynarodowe (akt samoistny), rozporządzenia, akty prawa miejscowego;

% akt samoistny - do jego wydania nie jest potrzebne żadne szczegółowe upoważnienie; wydawane są w ramach ogólnej kompetencji do stanowienia prawa.

-    art. 234 - rozporządzenia Prezydenta z mocą ustawy,

-    art. 91 ust. 3 - przepisy stanowione przez organizację międzynarodową, do której należy Polska, jeżeli umowa międzynarodowa przewiduje taką skuteczność prawną tych przepisów w prawie wewnętrznym.

-    w/w wyjątki -» kwestia kontrowersyjna.

% rozszerzenie katalogu źródeł prawa może nastąpić tylko w konstytucji

*    W aspekcie podmiotowym - enumeratywne wyliczenie wszystkich organów na szczeblu centralnym upoważnionych do stanowienia prawa, z założeniem, że kompetencji nie można domniemywać.

-    poziom konstytucyjny - parlament w szczególnej procedurze art. 235

K. ;

-    poziom ustaw zwykłych - parlament;

• prezydent - w sytuacjach nadzwyczajnych - art. 234 K.;

-    poziom rozporządzeń - prezydent. Rada Ministrów, premier, ministrowie oraz przewodniczący komitetów, KRRiTv.

% zakaz rozszerzającej wykładni np. funkcjonalnej (wyrok TK dot. NBP)

-    poziom prawa miejscowego - samorząd terytorialny i terenowe organy administracji rządowej -* na podstawie i w granicach upoważnień ustawowych -* niezupełne zamknięcie źródeł prawa, gdyż ustawodawca może określać jakim organom lokalnym ma przysługiwać ta kompetencja.

Akty prawa wewnętrznego - ich istota to ograniczony zakres obowiązywania -> tylko jednostki podległe.

*    Akty prawa wewnętrznego mają otwarty charakter w aspekcie podmiotowym i przedmiotowym (wymienione są tylko uchwały RM i ministrów) -» mogą być rozszerzane też w drodze ustawy.

*    Akty prawa wewnętrznego wg art. 93 K.:

-    mogą być adresowane tylko do jednostek organizacyjnie podległych;

-    nie mogą działać na „zewnątrz", tzn. nie może być podstawą decyzji wobec obywateli, osób prawnych oraz innych podmiotów.

-    mogą być wydawane tylko na podstawie ustawy (lub konstytucji jak uchwały RM).