86818

RODZINA CHAOTYCZNA

Jest to rodzina pozbawiona więzi, źle zorganizowana, rozdarta, w której występuję ciągłe konflikty. Dzieci są ignorowane lub wykorzystywane. Między rodzicami a dziećmi brak bliższych związków uczuciowych.

Małżeństwo nie jest autentycznym związkiem, mało miłości lub jej brak przez co małżonkowie mogą grozić sobie wzajemnie rozwodem.

Rodzice są niekonsekwentni, nieodpowiedzialni, kierują się nastrojami. Rodzice grożą dzieciom i używają wobec nich siły. Dzieci pracują jak niewolnicy i zdane są na własną zaradność. Rodzice znieważają dzieci i wytykają im błędy. Środki dyscyplinarne są surowe i niesprawiedliwe, a kara ma na celu poniżenie dziecka.

Dzieci czują się niekochane, mogą stracić kontakt ze światem własnych uczuć. Mają poczucie że są złe skoro rodzice ich nie kochają. Czują chęć zemsty, gniew.

W takiej rodzinie żyje się obok siebie ale nie razem. Dzieci z takiego domu odchodzą zbyt wcześnie, a wracają jedynie z poczucia obowiązku.

RODZINA WŁADZY

Rodzina ma wyraźną strukturę. Rodzice nie potrafią lub nie chcą budować relacji. Koncentracja na wynikach psuje relacje w rodzinie. Krytycyzm powoduje obcość.

Małżonkowie mają określone role, miłość okazują sobie poprzez wykonywanie obowiązków. Rodzice nie spędzają ze sobą czasu wolnego.

Dzieci mają poczucie, że życie składa się z nieskończonej listy obowiązków. Rodzice nie dają wskazówek dzieciom, oczekują że same będą wiedziały jak postąpić, a jeśli postąpią źle są surowo karcone. Rodzice są mało cierpliwi, krytyczni. Nie zauważają postępów dziecka, a jego dobre zachowanie nigdy nie zadowala rodziców.

Dzieci dobrze wiedzą co znaczy praca, rodzice są jak przełożeni, do których nigdy nie przychodzą po pomoc. Czują że rodzice nie są z nimi. lecz przeciwko nim.

Pójście rodziców na kompromis jest oznaką słabości, trudne sytuacje rozwiązuje się silną ręką. Wspólny czas wykorzystuje się na pouczanie dzieci.

Dzieci odchodzą z domu jak najszybciej, wracają z poczucia obowiązku. Dorosłe dzieci buntują się przeciwko radom udzielanym przez rodziców.

RODZINA NADOPIEKUŃCZA

Członkowie rodziny unikają niezgody, unika się trudnych rozmów. Dzieci determinują plany rodziny, a rodzice rzadko odwołują się do autorytetu.

Małżonkowie poświęcają swoje „ja" dzieciom, to na nich skupiają swoją uwagę. Rodzice często zachowują się tak jakby oczekiwali na zgodę pełnienia swoich funkcji. Rodzice częściej grożą karami niż je egzekwują. Rodzice spełniają życzenia dzieci, czego wynikiem są ich wygórowane wymagania. Dzieci mają władze nad rodzicami. Dzieci nie chcą mieć żadnych obowiązków. Komunikacja w rodzinie naznaczona jest wrażliwością i szacunkiem, częste są kompromisy, a w okresach trudnych wszyscy okazują sobie pomoc i wsparcie.

Rodziny opóźniają moment odejścia dzieci z domu. Dzieci są tylko pozornie niezależne. Dorosłe dzieci mogą nie pragnąć opuszczenia domu. Do domu wraca często i chętnie. Rodzice szkodzą małżeństwu swojego dziecka wymagając od niego priorytetu. Uczucia dziecka oscylują pomiędzy żalem a wdzięcznością.

RODZINA UWIKŁANA

Rodzice są negatywnie zorientowani na sobie, a obsesyjnie związani z dziećmi, które darzą przesadną bliskością, naruszając granice prywatności. Rodzice myślą i działają za dziecko, któremu są bardzo oddani ale i bardzo zaborczy o nie.

Małżeństwo jest nieszczęśliwe, a brak więzi między rodzicami owocuje nieprawidłowym związaniem się z dziećmi. Poczucie zagrożenia lub obcości w relacjach małżeńskich wywołuje koncentracje na dziecku, którymi rodzice manipulują, wywołując w nich poczucie winy.

Dzieci starają się dostosować do oczekiwań rodziców, przez co są nieautentyczne i maja trudności w sferze emocjonalnej. Dom i rodzina dominują w planach życiowych dzieci. W rodzinie panuje niepokój i napięcia, nie wyraża się prawdziwych uczuć. Brak jest otwartych konfliktów, ważniejszy jest konformizm niż szczerość.

Z takiego domu dzieci nie odchodzą nawet jeśli fizycznie się wyprowadzają. Dzieci nie mają prawa do samodzielnego życia, ponieważ rodzice manipulują nawet dorosłymi dziećmi. Odejście dzieci z domu traktowane jest jako nielojalność wobec rodziny.

RODZINA PRAWIDŁOWA

Członkowie rodziny są powiązani ale zachowują swoją odrębność. Rodzice współpracują ze sobą i to oni mają władzę. Na rodzicach dzieci mogą polegać. Szanuje się prawa i uczucia innych. Członkowie rodziny są zachęcani do rozwoju swoich zainteresowań.