86894

• pakt. deklaracja, umowa, karta, porozumienie, protokół TRYB ZAWIERANIA UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH - fazy:

1)    rokowania

2)    zredagowanie tekstu

3)    przyjęcie i podpisanie przez konferencję

4)    ratyfikacja lub zatwierdzenie

5)    rejestracja

6)    publikacja

Ad 1 Prowadzone przez przedstawicieli (pełnomocników) wyposażonych w pełnomocnictwa

Ad.2Shiży temu konferencja dyplomatyczna (gdy jest więcej państw). Konieczna jest zgoda stron Gdy jest zgoda stron to mówimy o zredagowaniu teksnL Zgada może być wyrażona przez podpis (parafkę) złożony na tekście. Parafowany tekst tzn. podany podpisaniu.

Ad 3.Następuje podpisanie . może mieć charakter uroczysty . jest to zgoda na tę umowę .

Ad 4 Niektóre umowy międzynarodowe wymagają ratyfikacji - zatwierdzenia przez upoważniony organ głównie państwa lub parlament

Po ratyfikacji następuje wymiana dokumentów. Przy umowach wielostronnych - złożenie dokumentów stronie . która jest depozytariuszem

Ad. 5 .Umowy międzynarodowe podlegają rejestrowaniu w sekretariacie ONZ. Jeśli nie jest zarejestrowana - jest ważna . ale nie można dochodzić praw

przed ONZ w tym przypadku.

Ad. 6. Wszystkie umowy międzynarodowe powinny być ratyfikowane - podane do publicznej wiadomości Umowy ratyfikowane powinny być

publikowane

Jeżyk zdwierdiud umowy

•    dawniej: łacina, francuski; angielski

- obecnie w języku obu kontrahentów lub dobór uzgodnionego języka Języki światowe to: angielski; francuski; rosyjski, hiszpański; arabski; chiński.

KONKORDAT - międzynarodowa umowa między Stolicą Apostolską a suwereimym państwem regulująca symację Kościoła na danym terenie.

Dwa znaczenia:

1.    sensu stricte - umowa Stolicy Apostolskiej z suwerennymi organami państwa....................................

2.    sensu largo - oznaczenie dowolnej umowy Konkordat dotyczy

•    nominacji biskupów i tytularyzacji

•    alienacji majątków kościelnych

•    granic diecezji

•    gwarancji wobiości religijnej

Ikotenns*jest to zbiór ustalonych formuł handlowych, regulujących relacje i obowiązki pomiędzy stronami umowy sprzedaży (eksporterem i importerem). Wpływają one znacząco również na relacje ze spedytorami i przewoźnikami, choć ich bezpośrednio nie regulują.

Celem wprowadzenia jednolitych terminów handlowych była redukcja nieporozumień wynikających z różnych interpretacji umów handlowych. W handlu międzynarodowym, często bowiem dochodziło do nieporozumień, które były następstwem różnych praktyk i zasad handlowych w różnych krajach. Dotyczyło to w dużej mierze kosztów ponoszonych podczas transportu i przeładunków towarów oraz odpowiedziabtości za towar.

W 1936 roku Międzynarodowa Izba Handlowa w Paryżu przedstawiła pierwsze wydanie formuł Incoterms W latach 1953, 1967,1976. 1960, 1990 publikowano kolejne wydania formuł handlowych. Od 1 stycznia 2000 roku do dyspozycji eksporterów i importerów oddano formuły Incoterms 2000. opublikowane pod nr 560 przez Międzynarodową Izbę Handlową Różnice pomiędzy kolejnymi wydaniami formuł są czasami znaczne, dlatego przy zawieraniu umowy z wykorzystaniem Incoterms niezbędne jest podanie roku wydania formuły. Dopuszczalne jest bowiem stosowanie formuł starszego wydania Należy jednocześnie pamiętać, iż formuły Incoterms nie regulują kompleksowo praw i obowiązków wynikających z transakcji handlowej, a zawierają tyIko wyraźnie sprecyzowany zakres informacji.

Formuły INCOTERMS podzielone są na cztery zasadnicze grupy GRUPA E - nakłada minimum obowiązków na sprzedającego D EXW - Ex Works (...nained place) - z zakładu (... określane miejsce)

Sprzedający oddaje towar do dyspozycji kupującego w oznaczonym punkcie wydania (np. własnym magazyme). Towar powinien być właściwie opakowany i oznakowany Sprzedający nie jest zobowiązany do załadunku towaru na środek transpomi - zawiadamia on tylko kupującego o wanmkach odbioru towaru Organizacja transporńi oraz wszelkie koszty i ryzyka z tym związane spadają na kupującego.

GRUPA F - sprzedający nie opłaca zasadniczych kosztów przewozu 0 FCA - Free Carrier (...nanied place) - franco przewoźnik w określonym miejscu

Sprzedający ma obowiązek dostarczenia towaru w ustalonym miejscu i terminie. Dalsze obowiązki, ryzyka i koszty ponosi kupujący. W zależności od miejsca, gdzie dokonywana jest dostawa, rozróżnia się dwa warianty dostawy:

•    gdy miejscem dostarczenia jest obiekt sprzedającego (np. magazyn) to obowiązkiem sprzedającego jest załadunek towaru na środek transportu podstawiały przez kupującego (lub przewoźnika występującego w jego imieiuu)

•    gdy miejscem dostawy jest inny obiekt (np. port), to dostawę uważa się za dokonaną z momentem przekazania towaru do dyspozycji kupującego, jeszcze na środku transportowym sprzedającego. Wyładunek ze środka transportowego i dalsze czynności są obowiązkiem kupującego.

Q FAS - Free Alaigside Słiip (...nanied port od shipineiit) - franco wzdłuż burty statku w określonyin pacie załadunku - formuła stosowana tylko w transporcie morskim i wodnym śródlądowym

Sprzedający ma obowiązek dostarczyć towar do określał ego potlu załadunku, wzdłuż burty statku. Od lego momentu koszty i ryzyka przejmuje kupujący. Do niego należy obowiązek załadunku na statek, i zawarcia umowy o przewóz maski. Kupujący musi panfamować sprzedającego o miejscu i terminie załadunku W odróżnieniu od Incaerms 1990 w wersji z roku 2000 nałożaio na sprzedającego obowiązek dokonania odprawy celnej eksportowej 3 FOB - Iłee on Board (...nanied pat of shipineiit) - franco statek w określaiym porcie załadunku - tylko w transporcie wodnym Sprzedający dostarcza towar do określaiego miejsca załadunku w określonym czasie. Do jego obowiązków należy także dokonanie odprawy cebiej eksportowej. Sprzedający paiosi odpowiedzialność za towar do chwili przekroczenia linii nadburcia statku (tzw ship’s raił). Umowę o przewóz morski zawiera kupujący. Informuje on sprzedającego o nazwie statku, miejscu i terminie załadunku.

GRUPA C - Umowę przewozu zawiera sprzedający. Są to tzw. formuły dwupimktowe. gdyż podział kosztów nie odbywa się w tym samym miejscu co podział ryzyka. Koszty głównego transportu ponosi eksporter, ale ryzyko związane z przewozem paiosi importer (kupujący) Sprzedający nie zobowiązuje się codo termuiu przybycia towaru do miejsca przeznaczenia Zobowiązuje się on jedynie do terminowego załadunku Jest to tzw. grupa "na załadunek"

3 CFR - Cost and FYeiglit (..Jianied pat of destinatioii) - koszt i fracht do określaiego portu przeznaczenia - tylko w transporcie wodnym Do obowiązków sprzedającego należy dostarczenie towani na statek w pacie załadunku, zawarcie umowy przewozu towaru do określonego pomi przeznaczenia, pokrycie kosztów frachtu aaz kosztów załadunku na statek. Podział ryzyka następuje z chwilą przekroczenia linii nadburcia statku przy załadunku Kupujący ponosi kosztu wyładunku ze statku

0 CIF - Cost, liisuraurę and l-reigjit (...nanied pat of destinatiai) - koszt, ubezpieczenie i fracht do określonego portu przeznaczenia - tylko w transporcie wodnym.

Podział kosztów i obowiązków podobnie jak w CFR z tymże sprzedający ma obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia na czas uanspam i pokrycia jego

2