Każda gospodarka wodna posiada swój system zarządzania gospodarka wodną.
System zarządzania gospodarką wodną - jest to zbiór instytucji i innych jednostek organizacyjnych skoordynowanych wewnętrznie w ramach dane struktury, która spełnia określone funkcje w procesie gospodarowania zasobami wodnymi.
Podstawowe funkcje zarządzania:
1. Organizowanie
Tworzenie odpowiedniego układu podmiotowego systemu oraz rodzaju występowania pomiędzy tymi podmiotami zależności i powiązań, np. MŚ, ODGW(7 okręgów), MZGW, RD (Rady Doradcze), wojewoda, marszałek, starosta, wójt mają komórki ds. gospodarki wodnej
2. Planowanie
Tworzenie planów wykorzystania istniejących zasobów i urządzeń wodnych, plany te powinny być ściśle powiązane z planami zagospodarowania przestrzennego kraju (plany krótkookresowe - 1 rok; średniookresowe - 5/6 lat; długookresowe - 10/25 lat)
3. Zasilanie
Dostarczanie gospodarce wodnej niezbędnych środków finansowych (które napływają z różnych źródeł), środków rzeczowych ( w postaci środków produkcji), osobowych ( w postaci kadr pracowniczych o różnych kwalifikacjach) i informacji (informacje gromadzone za pomocą katastru wodnego);
4. Motywowanie
Oddziaływanie na użytkowników zasobów wodnych przy pomocy instrumentów regulacji bezpośrednich (regulacji prawno-administracyjnych - pozwolenia, zakazy) i pośrednich tzw. ekonomicznych (za pomocą rynku - zmiana cen poboru wody)
5. Kontrolowanie
Stosowanie potrójnej kontroli procesu zarządzania gospodarką wodną:
1. wewnętrzna (same instytucje gosp. Wodnej)
2. zewnętrzna (Inspekcja Ochrony Środowiska)
3. społeczna (Rada Dorzecza i organizacje ekologiczne)
Determinanty ( to co wymusza konieczność) przemian w gospodarce wodnej w' Polsce po 1989:
1. Wieloletnie zaniedbania gospodarki wodnej i związana z tym degradacja środowiska
2. Obowiązujące wymogi i standardy UE, z która Polska się integruje
3. Konieczność realizacji koncepcji zrównoważonego rozwoju w ramach której gospodarka wodna odgiywa ważną rolę.
4. Infrastrukturalny charakter gospodarki wodnej warunkujący możliwość przemian w całej gospodarce narodowej
Dokonujące się przemiany w Polsce i całej UE winny uwzględniać następujące tendencje i postulaty:
1. Bezwzględną konieczność gospodarowania zasobami wodnymi zarówno w aspekcie ilościowym jak i jakościowym w układzie wyodrębnionych dorzeczy;
2. Potrzebę decentralizacji i uspołecznienia procesu zarządzania gospodarka wodną;
3. Występowanie konieczności pozostawienia pewnych decyzji strategicznych i tym samym odpowiednich środków finansowych w gestii władz centralnych, bo wymaga tego współpraca międzynarodowa w globalizującym świecie;
4. Zasadność utrzymania ustawowej kontroli i nadzoru administracji państwowej nad ogółem zasobów wodnych kraju;