zajść tylko w obecności utleniaczy. Kwas solny roztwarza też minerały fosforanowe i boranowe, niektóre minerały krzemianowe roztwarzają się w kwasie solnym z wydzieleniem krzemionki.
HNOr kwas azotowy- stężony to 67%, 15M, temp. wrzenia ok. 120°C. Jest to kwas który jest silnym utleniaczem, własności utleniające kwasu są tym silniejsze, im wyższe jest stężenie kwasu i wyższa temperatura prowadzenia procesu Kwas azotowy roztwarza metale szlachetne takie jak: Hg, Ag, Cu, nie roztwarza złota, roztwarza też niemetale takie jak: Se, Ge. Kwas azotowy powoduje pasywację (powierzchniową) takich pierwiastków jak: Al, Cr, Fe. Sn, Sb roztwarzają się w kwasie azotowym z jednoczesnym wytr ącaniem się kwasów cynowego i antymonowego. Aby zapobiec wytrącaniu się osadów kwasu cynowego lub antymonowego roztwarzanie prowadzi się w obecności winianów, które powodują powstanie kompleksów antymonu i cyny. Kwas azotowy stosuje się do roztwarzania
a) minerałów i md siarczkowych
b) minerałów fosforanowych
c) niektórych minerałów i md tlenkowych
d) roztwarzania metali szlachetnych i ich stopów.
Kwas azotowy nie roztwarza siarczku rtęci (II) HgS. Często stosuje się mieszaninę kwrasów: HC1 + HN03 3 1 - woda królewska
1 1
1 3
O takiej mieszaninie mówi się, że ma własności i utleniające i clilomjące (kompleksujące). Mieszanina kwasu solnego i azotowego jest stosowana do roztwarzania minerałów i rud siar czkowycli, selenkowych, tellurkowycli. Do roztwarzania metali szlachetnych, w tym również złota, roztwarza też HgS.
ih&h- kwas siarkowy- stężony to 96%, 18M, temp. wrzenia ok. 330°C. Stężony kwas siar kowy na gorąco jest silnym utleniaczem, rozcieńczony na zimno nie ma własności utleniających i reaguje podobnie jak kwas solny. Kwas siarkowy jest używany do roztwarzania metali, minerałów siarczkowych. Zaletą używania kwasu siarkowego do roztwarzania jest ograniczenie str at związanych z lotnością metali i ich związków'. Siarczany w przeciwieństwie do clilorków są nielotne.
HCIOj- kwras nadchlorowy (chlorowy VII)- stężony to 70%, 1 IM, temp. wrzenia ~200°C. Gorący, stężony jest bardzo silnym utleniaczem podobnie jak kwas siarkowy. Kwas nadchlorowy jest skutecznym środkiem odwadniającym podobnie jak kwas azotowy nie powoduje 011 powrstawrania kompleksów. Kwas nadclilorowy ma tendencję do powodowania eksplozji w obecności substancji silnie redukujących. Kiedy działamy kwasem na substancje organiczne, reakcje mogą przebiegać również w sposób wybuchowy. Z tego powrodu kwas nadclilorowy jest stosowany stosunkowa rzadko i przeważnie w mieszaninie z innymi kwasami.
HF- kwas fluorowodorowy- stężony jest 42%, 22M, temp. wrzenia ~120°C. Jest to kwas nieutleniający, stosunkowa slaby, tzn nrecalkowicie zdysocjowany w roztworze wodnym:
H+ (H3Cf), F\ HF2', HF, kwas fluorowrodorowy przechowuje się w naczyniach teflonowych lub polietylowych, nie można go przechowywać w naczyniach ani szklanycli, ani kwarcowych, ponieważ reaguje z krzemionką, w końcowym etapie tworzy się lotny tetrafluor ek krzemu. Jony fluorkowe tworzą łatwo bardzo liczne kompleksy, które charakteryzują się bardzo wysoką trwałością: BeF42', A1F63', FeF63\ TiF63‘, maksymalna