87725

Chemia supramolekularna

Z drugiej strony zajmuje się projektowaniem i syntezę zupełnie nowych, nie występujących w naturze struktur takich jak suche kolumnowe elektrolity, nanorurki, ciepłe kryształy, dendrymery, związki makrocykliczne (etery koronowe) i wiele innych.

Biomimetryki (jako przykłady innych cząsteczek supramolekularnych)

Stanowią układy supramolekularne mające na celu imitowanie struktury lub własności naturalnych układów biologicznych.

Przykładami biomimetryków mogą być systemy sztucznej fotosyntezy, sztuczne receptory, peptydomimetryki lub modyfikowane chemicznie białka.

Maszyny molekularne

To pojedyncze cząsteczki lub ich układy zdolne do wykonywania ruchu bądź znacznych zmian w och geometrii pod wpływem bodźca zewnętrznego.

Podobnie jak w przypadku biomimetryków, głównym źródłem inspiracji przy projektowaniu takich struktur są układy biologiczne, np.: helisa DNA.

Bloki budulcowe w chemii supramolekularnej Układy aktywne fotochemicznie i elektrochemicznie

Do najlepiej zbadanych i często stosowanych podjednostek tego rodzaju zalicza się układy bazujące na szkielecie porfiryny i związków pokrewnych. Związki te mają interesujące właściwości elektrochemiczne i fotochemiczne, które mogą być łatwo modyfikowane, wykazuję one także zdolność do tworzenia bardzo stabilnych kompleksów chelatowych z metalami przejściowymi. Kompleksy chelatowe

Kompleksy chelatowe czyli takie, w których atom centralny wiąże się z kilkoma atomami tej samej cząsteczki ligandu.

“I 2+

HjC—CHj

\ /

j-^

nh₂