(siarczan miedzi jest dodawany do alkalicznego roztworu białka -> kolor purpurowo-fioletowy)
2) redukcja reagenta Folin-Ciocalteu (fosfomolibdenian i fosfowolramian) -> niebieski kolor z max absorbancji przy 750 nm
• barwa zależna nie tylko od kompleksu (zredukowana miedź-wiązanie amidowe), ale też od reszt tyrozyny, tryptofanu, cystyny, cysteiny i histydyny.
• mierzy się absorbancję przy 750 nm
• wrażliwa na różne związki towarzyszące
Metoda BCA - kwas bicynchoninowy:
• zastąpienie odczynnika Folin-Ciocalteu kwasem bicynchoninowym -> zwiększenie wrażliwości i tolerancji na związki przeszkadzające
• tworzy się fioletowy kompleks z jonami Cu+ (powstały z Cu2+ i białek)
• reakcja zależna od temperatury
• inkubacja w 37 lub 60*C
• mierzy się absorbancję przy 562 nm
• wrażliwe na chelatory miedzi (np. EDTA) i reduktory Cu2+ (np. DTT)
Ćwiczenie 5 i 6:
1. Reakcje chlorku dansylu:
Chlorek dansylu jest reaktywny względem różnych zasad. W analizie sekwencyjnej najważniejsze są aminy pierwszo- i drugorzędowe obecne jako końcowe grupy aminowe peptydów i białek. Reaktywne łańcuchy boczne zawierają (uporządkowane według malejącej reaktywności):
• tiol (cysteina).
• fenolohydroksyl (tyrozyna).
• amina (lizyna),
• imidazol (histydyna)
Chlorek dansylu jest raczej wrażliwy na hydrolizę przez wodę i jony hydroksylowe. Grupy aminowe reagują tylko jako wolna zasada (R-NH2). a nie jako sprzężony kwas (R-NH3+). więc oznaczanie musi odbywać się wpH alkalicznym.
2. Identyfikacja dansylowanych aminokwasów:
• do analizy DNS-aminokwasów używa się elektroforezy wysokonapięciowej oraz chromatografii na warstwach poliamidowych.
• mieszaninę DNS-aminokwasów tworzy się z: aminokwasy + NaHC03 + DNS-CI w acetonie (po zakończonej reakcji dodaje się kwasu mrówkowego i w tym przechowuje)
• wysokonapięciowa elektroforeza w pH 4,4: najlepiej najpierw wyekstrahować DNS-aminokwasy z hydrolizatu (octanem etylu z wodą) -> usunięcie HCI
• w hydrolizacie znajduje się głównie chlorek sodu i DNS-OH, a oprócz tego aminokwasy, DNS-aminokwasy oraz DNS-NH2.
• suchy octan etylu nie penetruje soli na tyle wydajnie, żeby wyekstrahować DNS-aminokwasy; górna faza mieszaniny octan etylu/woda jest na tyle mokra, żeby przekształcić sól w cienką warstwę roztworu, z której DNS-aminokwasy łatwo ekstrahują.
3. Wizualizacja DNS-pochodnych: