87778

W okresach wzmożenia tego promieniowania w obrębie termosfery i górnej mezosfery pojawiają się zorze polarne. Najczęściej występują na wysokości 80-400 km, rzadziej na wysokości 1000 km i więcej. Zjawisko to powstaje w wyniku zachodzącej rekombinacji (neutralizacji) zjonizowanych cząstek powietrza atmosferycznego pod wpływem wiatru słonecznego zawierającego wielką ilość elektronów. Elektrony wzbudzają dodatnie jony występujące w jonosferze, które wracając do stanu podstawowego (obojętnego elektrycznie) wypromieniowują energię w postaci światła. Zorze polarne występują w regionach okołobiegunowych, gdyż cząstki wiatru słonecznego, ze względu na swój ładunek elektryczny, poruszają się głównie wzdłuż linii sił ziemskiego pola magnetycznego w kierunku biegunów. Na półkuli północnej zorze polarne występują najczęściej między 65 a 75°N i są zjawiskami stosunkowo częstymi (do 100 i więcej w ciągu roku, raczej zimą).