mniejszych cząstek (cząstki fundamentalne).
Barion, cząstka elementarna (proton, neutron lub hiperon), zaliczana do fermionów.
W pierwotnym prostym modelu kwarkowym barion zbudowany był z trzech kwarków, w bardziej zaawansowanych modelach posiada trzy kwarki walencyjne.
Izotony, nuklidy pierwiastków, mające tę samą liczbę neutronów (n°) w jądrze atomowym, na przykład:
• 2H i 3He,
• UC i 14N.
Nazwa izoton jest sztuczna, powstała na wzór nazwy izotop przez zamianę litery p na n (co kojarzy się z treścią obu pojęć).
Izotopyf “ odmiany pierwiastka chemicznego różniące się liczbą neutronów w jądrze atomu.
Izotopy tego samego pierwiastka różnią się liczbą masową (łączną liczbą neutronów i protonów w jądrze), ale mają tę samą liczbę atomową (liczbę protonów w jądrze).
Pierwiastki mogą mieć po kilka, a nawet kilkanaście izotopów. Przykładowo wodór ma trzy naturalne izotopy: o prot: JH - ma jeden proton i nie ma neutronów; trwały, o deuter: 2H (D) - ma jeden proton i jeden neutron; trwały, o tryt: 3H (T) - ma jeden proton i dwa neutrony; nietrwały.
Przykłady izobarów
o 14C i 14N o 17N, ł70 i 17F
lzobary| - jądra atomowe o równej liczbie masowej A, różniące się liczbą atomową Z. W praktyce oznacza to, że izobarami są atomy różnych pierwiastków, mające jednak tę samą liczbę nukleonów. Jak dotąd nie znaleziono dwóch trwałych izobarów o liczbach atomowych różniących się o 1 (sąsiadujące w układzie okresowym pierwiastków).
Scmin.iiium Stromi 2