80487

22.11.2010.

Wykłady i socjologi

-    społeczna,

-    grupowa (zbiorowa).

Względność standardów moralnych relatywizacja norm źle wpływa na postawy społeczne, są wieloznaczne. Zbiór wyobrażeń. Tożsamość to pojęcie niejednoznaczne definiowane w naukach społecznych, tożsamość jest wieloznaczna. Definiujemy ją jako okazywanie innym jednostkom i samemu sobie identyfikacji z jakimś elementem rzeczywistości społecznej a także umożliwienie innym zdefiniowania i rozpoznania danego obiektu przez pewne cechy dla niego charakterystyczne. Podstawowym elementem jest proces utożsamiania identyfikacji. Oznacza to że jednostka u uzewnętrznia wzory, normy i wartości grupowe w sposób świadomy, akceptuje je, stając się niejako dziedzińcem własnej klasy czy warstwy społecznej. Internalizacja obejmuje różne mechanizmy psychiczne prowadzące do identyfikacji z grupą odniesienia i przyjmowania obowiązujących w niej zasad współżycia między poszczególnymi członkami oraz akceptację reguł awansu społecznego. Taka osoba akceptuje wartości i normy grupowe, broni stanowiska wyrażanego przez członków grupy, podporządkowuje swoje działanie niejako interesowi zbiorowemu tej grupy społecznej. Występują różne stopnie identyfikacji jednostki z grupą. Bardzo silny związek emocjonalny powoduje to, iż grupę, z którą jednostka się identyfikuje, nazywa się jej grupą odniesienia.

-    Tożsamość indywidualna (jednostkowa - zbiór wyobrażeń, sądów i przewidywań aktora społecznego o samym sobie), identyfikacja z regionem, społecznościom lokalną i kulturą. To co czuje jest najważniejsze. Podział na my i oni (obcy). Generuje zjawisko odrębności, czyli perspektywa socjologiczna

-    Tożsamość społeczna - tożsamość jednostki grupy czy zbiorowości dzięki której lub przez którą umiejscawia ona siebie określonej rzeczywistości społecznej bądź też sama jest osadzona w tej rzeczywistości przez zewnętrznego obserwatora. Z logiki - ignotum per ignotum = nieznane przez nieznane.

C) Składniki tożsamości społecznej opisane przez prof. Marka Szczepańskiego:

1.    Indywidualna identyfikacja z regionem, społecznością lokalną i kulturą. Wyznaczone przez sferę psychologiczną. To co czuje jest najważniejsze.

2.    Funkcjonujący w świadomości zbiorowej podział na my i oni (obcy). Ten podział generuje zjawisko jakim jest poczucie odrębności - perspektywa socjologiczna.

3.    Przypisanie do przestrzeni i miejsca - perspektywa geograficzna.

4.    Świadomość dziedzictwa kulturowego; rozumienie i właściwe odczytywanie znaczeń, symboli, obrzędów -perspektywa etnograficzna (źródeł). Etnografia - poszukiwanie źródeł kultury.

5. Związek z dziejami, bohaterami, instytucjami które są ważne z punktu widzenia budowania tej tożsamości -perspektywa histoiyczna.

6.    Wspólnota gospodarcza, kooperacji, współzawodnictwa między regionami - perspektywa ekonomiczna.

7.    Istnienie pewnych szczególnych charakterystycznych dla danego terenu form budownictwa i rodzajów zagospodarowania - perspektywa architektoniczna.

Te składniki tworzą tożsamość społeczną, zawsze opiera się na swoistości, tym że czujemy pewna odmienność. Perspektywa podejścia do tożsamości - prof. Bobrzański.

Wymienia 4 rodzaje rozumienia pojęcia tożsamości:

•    model - model zdrowia wywodzi się z jednej strony od Freuda z perspektywy z drugiej zaś od Eriksona z

perspektywy psychologicznej. Tożsamość - jednostka jest rozumiana jako złożona całość będąca efektem dążeń do pokazania wcześniej nabytych ról społecznych w osobowości.

•    model interakcyjny - tożsamość stanowi najbardziej zróżnicowany wewnętrznie i najbogatszy sposób

rozumienia tego pojęcia. Tożsamość jest zjawiskiem interakcyjnym jej wyzyskiwanie następuje w procesie interakcji, czyli przyjmowania i wysyłania i interpretacji przekazów.

•    model światopoglądowy - jego istota tkwi w szukaniu tożsamości w ramach psychospołecznej syftiacji

człowieka a takim stylem życia i wzorów tożsamości, panujących w danym czasie stylów życia, wzorach i normach postępowania.

2

Dominika Danielewska