3582326329

22.11.2010.

Wykłady z socjologi

1. Socjalizacja wtórna — odbywa się poza rodziną.

a)    Węższe procesy w ramach socjalizacji to:

•    Kanalizacja - w ramach kultury występuje pewne wzorce zaspakajania swoich potrzeb. Uczymy się programów i schematów zachowań; kulturowy wykształcony mechanizm zaspakajania potrzeb. Im więcej zaspokojonych potrzeb tym lepiej funkcjonujemy; im kanały szerzej rozbudowane tym jednostka jest lepiej przystosowana. Jak lepiej spełniamy funkcje to lepiej tam się żyje w społeczeństwie.W mechanizmie kanalizacji społeczeństwo determinuje sposoby zaspakajania potrzeb przez jednostkę. Jest jeden bądź zaledwie kilka sposobów, które przyswaja dana osoba i je realizuje w swoim życiu. Może być w ten sposób zdolny do powielania tych metod i znajdowania środków w otoczeniu do zaspakajania własnych potrzeb. Nie pozostawia marginesu swobody w wyborze tych środków i stosowaniu określonych sposobów. Jest silny nacisk na podporządkowanie się jednostki obowiązującym już wzorom społecznego zachowania się w określonych sytuacjach związanych z zaspakajaniem potrzeb, kanalizacja determinuje upodobania członków grupy, ich gusty, itp.

•    Motywy i aspiracje — (motyw - nasza relacja w stosunku do celu, który nam postawiono lub, który postawiliśmy sobie sami. Nasze działanie jest celowe - określenie motywacji. Nasza działalność ma w zasadzie charakter motywacji do działania. Człowiek generuje swoja tożsamość w oparciu o jej celowość. Człowiek żyje w pewnym celu i sam je określa, musimy się kontrolować.

b)    Trojaka zależność:

•    siła motywacji zależy od atrakcyjności celu;

•    motywacja zależy od podzielności celu - im cel mniej podzielny tym motywacja słabnie;

•    odległość od celu - im cel dalszy tym motywacja słabsza.

Redefinicja celów wartości.

Wzbogacamy swoje życie przez różne cele i wartości, które mieszczą się w pewnych granicach. Musimy pracować nad sobą. Aspiracje są bardziej ogólne mniej wyraziste, jest to szerokie pojęcie. Wyznacza szeroką perspektywę życiową. Życie nasze zależy od innych. Człowiek chce być wykształcony i zdrowy. Stawiamy sobie cele i spełniamy je lepiej lub gorzej, ale wpływa to na nasze aspiracje. Chcemy się do wartościować. Aspiracje również angażują człowieka w realizacji określonych celów. Są one na ogół odległe, a droga do nich prowadząca może być najeżona różnymi trudnościami.

•    Identyfikacja i internalizacja — my się identyfikujemy albo z kimś lub z czymś co jest nam bliskie czy ma dla nas charakter aspiracyjny. Internalizacja - jest to przyswajanie, uwewnętrznianie norm i wartości. Identyfikujemy się choćby z grupą odniesienia (do której się porównujemy, czasami spełnia wszystkie oczekiwania, np. na początku jest to rodzina potem są koledzy i inne grupy, które są dla nas atrakcyjne i których damy się stać członkami). Identyfikujemy się z osobami bliskimi. Dążymy by znaleźć się w lepszej sytuacji z grupą. Grupa odniesienia to wzorzec odbicia, taką grupą jest rodzina, koledzy w czasie nauki. Mogą to być grupy patologiczne z którymi się identyfikujemy. Proces identyfikacji może mieć też charakter dewiacyjny, np. sekty, grupy przestępcze.

•    Internalizacja — reakcja na wartości. Jednostka poznaje wartości typowe dla danej grupy po czym uznaje je za własne, tzn. w pełni się z nimi utożsamia. Internalizacja jest w pełni się z nimi utożsamia. Internalizacja jest w pewien sposób domknięciem socjalizacji. Uczy nas pojęcia uczciwości, wartości etycznych. Kiedy sami uznamy za ważne wartości to takie się staną .

Odbiór wartości wewnętrznych i zewnętrznych. Jednostka poznaje cechy wartości a później się z nimi utożsamia, przyswaja je. Uczy nas etyki. Trzeba być uczciwym Relatywizacja korzyści i potrzeb. Relatywizacja normatywna.

Tożsamość:

- indywidualna (osobowa),

1

Dominika Danielewska