89636

❖    Splicing rozpoczyna się od rozcięcia wiązania fosfodiestrowego między egzonem leżącym powyżej intronu ( egzonl) oraz końcem 5' intronu

❖    Grupą atakującą w tej reakcji jest 2'-OH reszty adenylowej w miejscu rozgałęzienia

❖    Między resztą A i 5'-końcowym fosforanem intronu tworzy się wiązanie 2'5'-fosfodiestrowe

❖    Powstaje w miejscu rozgałęzienia produkt pośredni w kształcie lassa i wolny egzon 1

❖    Ta reakcja tworzy wolny koniec 3'(3'-OH) na końcu 3' egzonu 1 II etap transestryfikacii

❖    Koniec 3'-OH egzonu 1 atakuje wiązanie fosfodiestrowe pomiędzy intronem i egzonem 2

❖    Egzon 1 i 2 zostają połączone a intron uwolniony w kształcie lassa

❖    Reakcja ta tworzy grupę z 5'-fosforanem egzonu 2

❖    Liczba wiązań powstaje ta sama podczas obu etapów

Mechanizm splicingu w pre-mRNA

•    Splicing wymaga obecności w pre-mRNA aby koniec 5' większości intronów posiadał sekwencję 5'-GU-3', a koniec 3' to zwykle 5'-AG-3'

•    AG na końcu 3' poprzedza sekwencja bogata w pirymidyny zwana traktem polipirymidowym

•    Około 10-40 reszt powyżej traktu polipirydymidowego znajduje się sekwencja zwana sekwencja rozgałęzienia

•    Splicing rozpoczyna się od rozpoznania miejsca splicingowego 5' przez snRNP Ul. Wiązanie snRNP z pre-mRNA rozpoczyna proces formowania spliceosomu

•    Następnie ma miejsce wiązania U2 snRNP wymagające hydrolizy ATP w rejonie miejsca rozgałęzienia

•    Utworzony kompleks U4-U5-U6 przyłańcza się do kompleksu U1,U2 i prekursora mRNA formuując kompletny spliceosom

•    U6 odłańcza się od U4 co umożliwia mu utworzenie wiązań wodorowych z U2

•    Dodatkowo U6 wypiera Ul

•    Utworzona struktura dwuniciowa uformowana przez oddziałujące ze sobą U2 i U6 snRNA jest niezbędna w reakcji splicingu, U2 i U6 tworzą centrum katalityczne spliceosomu

•    U4 odgrywa role inhibitora, który blokuje U6

•    Te zmiany konformacyjne prowadzą do pierwszej reakcji trans estryfikacji w wyniku której powstaje produkt pośredni w formie lassa i uwolnion egzon 1

•    Dalsze reanżacje RNA w spliceosomie umożliwiają druga reakcje trans estryfikacji

•    Zmiany te ustawiają wolny egzon 1 i egzon 2 w taki sposób, że 3' hydroksyl egzonu 1 może zaatakować miejsce splicingowe 3' tworząc końcowy produkt splicingu

•    U2, U5,U6 związane z intronem w kształcie lassa opuszczają kompleks kończąc tym samym reakcje splicingu

Introny AU-AC

>    Mechanizm wycinania jest taki sam jak u intronów GU-AG, lecz uczestniczą odmienne czynniki

>    Występują cztery możliwości alternatywnego splicingu RNA