89639

Czynniki elongacyjne	Funkcja
EF-Tu	Dostarcza kolejne aatRNA, które włączane są do miejsca A w rybo somie.
EF-Ts	Regeneracja czynnika EF-Tu, zamiana GDP na GTP.
EF-G	Uczestniczy w translokacji, związany z GTP, regeneruje się samoistnie
U eucariotów eEF-1	Kompleks czterech podjednostek (eEF-la,eEF-lb,eEF-ld,eEF-lg, kieruje kolejne tRNA do właściwych miejsc w rybosomie.)
eEF-2	Bierze udział w translokacji

Czynniki uwalniające RF- rozpoznają kodonySTOP

U bakterii

* RF-1 rozpoznaje kodony U AA, U AG ^ RF-2 rozpoznaje kodony UAA,UGA

^ RF-3stymuluje uwolnienie RF-li RF-2 z rybosomu po terminacji translacji

U eukariota

^ eRFl rozpoznaje wszystkie trzy kodony STOP ^ eRF-3 taka sama rola jak RF-3 bakterii.

Terminacja translacji.

U bakterii:

W miejscu A mamy kodon STOP, rozpoznawany przez jeden z czynników RF, który dołącza się do miejsca A na rybosomie, powoduje uwolnienie peptydu z rybosomu. Przyłącza się czynnik RF3 i następuje hydroliza GTP co umożliwia oddysocjowanie czynnika RF1 lub RF2. Do rybosomy przyłącza się rRF umożliwia oddysocjowanie czynnika RF3 i tRNA. Czynnik rRF wymaga do aktywności czynnika EF-G umożliwia oddysocjowanie dużej podjednostki rybosomalnej. Przyłączenie czynnika inicjującego do małej podjednostki, powoduje oddysocjowanie mRNA.

U Eucariota:

Czynnik eRFl i eRF3 przyłączają się jednocześnie do miejsca A na rybosomie, powoduje to zmiany konformacji rybosomu i uwolnienie tRNA z miejsca E. Po hydrolizie GTP związanego eRF3 następuje uwolnienie syntetyzowanego białka. Do kompleksu przyłącza się czynnik 1A, IB, następuje uwolnienie dużej podjednostki rybosomalnej. Potem dołącza się czynnik EF1 co umożliwia uwolnienie tRNA z miejsca P, podjednostka J czynnika EF3 umożliwia odłączenie tRNA.