90533

212. SPOSOBY PRZYJĘCIA SPADKU. ACOUISITIO HEREDITATIS.

Dziedzicem według prawa rzymskiego stawał się tylko ten kto spadek nabył czyli acquisitio hereditatis . Przyjęcie spadku było wolą dziedzica do przyjęcia spadku wraz z e wszystkimi obciążeniami jakie do niego należą. Istniało parę sposobów przyjęcia spadku. Cretio jako ustny formalny objaw woli dziedzica wypowiedziany w obecności świadków. Nuda voluntas czyli nieformalne oświadczenie woli także prowadziło do nabycia spadku z pełnym skutkiem prawnym podobnie jak pro hedere gestio czyli samo zachowanie z którego już wynika wola przejęcia spadku. Na uwagę zasługuje fakt że wszystkie te pojęcia mogły być dokonywane w różny sposób a uwarunkowane było to przede wszystkim pozycją dziedzica. Wynika to z faktu, iż dziedzice konieczni czyli sui heredes nie musiały wyrażać swej woli spadek i tak im przysługiwał. Musiały natomiast dokonywać tego osoby voluntaris heredes czyli osoby z zewnątrz które aby nabyć spadek do którego byli w jakiś sposób uprawnieni musiały wyrazić swą wolę i chęć nabywczą.