Śrubowe styki montażowe ram pelnościennych
Wprowadzenie
Z uwagi na wymiary płaskich ram układów poprzecznych lial (które przekraczają dopuszczalne gabaryty transportowe) dzieli się je na elementy prętowe. Są one scalane na montażu z zastosowaniem śrubowych styków montażowych.
Sposoby rozmieszczenia styków montażowych w ramie portalowej pokazano na rys. 7.15. Styki montażowe mogą się znajdować w węźle okapowym (typ A) lub kalenicowym (typ C), a czasami również w przęśle rygla (typ B). Można wyróżnić okapowe styki ram pelnościennych: poziomy (rys. 7.15a), skośny (rys. 7.15b) i pionowy (rys. 7.15c).
W kalenicowym styku poziomym (rys. 7.15a) rygiel dachowy pasem dolnym opiera się na wieńczącej blasze poziomej słupa. W kalenicowym styku skośnym (lys. 7.15b) rygiel dachowy i slup są wyposażone w ukośiue usytuowane względem swych osi blachy czołowe. Z kolei w pionowym styku kalenicowym pionową blachę czołową rygla łączy się z pasem wewnętrznym słupa Przy rozbudowanych narożach ram (gdy występują duże siły wewnętrzne w węźle) styki montażowe (czołowe lub zakładkowe) przesuwa się poza obręb węzła kalenicowego ustroju. Wówczas mogą one być usytuowane w przęśle rygla (rys. 7.15d) lub także na wysokości słupa (rys. 7.15e). Z uwagi na rozpiętość rygli ram dzieli się je zazwyczaj w węźle kalenicowym (rys. 7.15f)
Prętowe elementy ram łączy się na montażu przede wszystkim z zastosowaniem styków śrubowych. Najczęściej są to śnibowre połączenia doczołowa, rzadziej zakładkowe.
Rozwiązania kombinowane, w których projektuje się równocześnie śrubowy styk doczołowy i połączenie z nakładkami (por. rys. 7.23), nie są zalecane ze względu na trudny do określenia rozkład sil wewnętrznych w takim złączu, a także wobec niedogodności teclinologicznych związanych z ich poprawną realizacją.