90610

umieszczać niesymetrycznie względem płaszczyzny dźwigara (np. naprzemiennie w węźle) lub symetrycznie, ale z koniecznością wycięcia szczeliny w kątowniku, umożliwiając wprowadzenie pręta w węzeł i wykonanie spoin (rys. 6 19d, e). Niesymetryczne umieszczenie kątowuiika (rys. 6.1 Od) wymaga uwzględnienia dodatkowego wytężenia (skr ęcania i zginania) prętów, wynikającego z mocowania pręta wykratowania jednym ramieniem.

Pręty wykratowania wiązarów' z pojedynczego kątow^rmka lub połówki dwu-tcownika mogą być połączone z blachą węzłową lub środnikiem ksztaltowiuka pasow^rego na tzw. widelec (rys. 6.19c, d, e, 6.20b). Jeśli prętem jest teownik (lub część dwuteownika), to należy odciąć od pasa jego środnik na odcinku zakładu na blachę węzłową, a w pasie wyciąć centralną szczelinę szerokości równej grubości blachy t plus 2 mm (rys. 6.20b). Pas tcownika jest połączony za pomocą czterech spoin pachwinowych, których nośność powinna być równa nośności pasa. Środnik teownika jest połączony doczołowo z blaclią węzłową. Zgodnie z nonną [98] w konstrukcjach obciążonych dynamicznie nie uwzględnia się w obliczeniach spoin pachwinowych, natomiast w ustrojach obciążonych statycznie nośność takiego połączenia można ustalić jako sumę nośności spoiny czołowej i 50% nośności spoin pachwinowych.

Jeśli prętem wykratow^rania jest symetrycznie usytuowany pojedynczy kątownik, to należy w nim wyciąć centralną szczelinę długości zakładu na blachę węzłową (rys. 6.19e), dodając 10-i-20 mm. W tym przypadku wycięcie jest prostopadle do półek kątownika, dzięki czemu uzyskuje się zakończenia (rowki spawalnicze) do spoin czołowych.

Pojedyncze kątowiiiki jako pręty wykratowania są stosowane również w węzłach kratownic z pasami z ceowników ułożonych poziomo w węzłach bez blach węzłowych (rys. 6.20d). Jeśli kątowniki są przyspawane bezpośrednio do nie-usztywnionych środników ceowych pasów (rys. 6.20d), to takie węzły są podatne i wymagają oddzielnego obliczenia. Jeśli ceownik w węźle jest użebrowany przeponami usztywniającymi środnik, to węzeł traktuje się jako niepodatny. Jako niepodatne można uznać połączenie prętów wykratowania z rur kwadratowych z dwuteowym pasem wiązar a (rys. 6.20c). W tym przypadku, w połączeniu bez blach węzłowych, zastosowano żebra usztywniające przekrój tego pasa.

Dźwigary kratowa z rur kolistych, kwadratowych lub prostokątnych mogą mieć węzły z blachami węzłowymi (rys. 6.19b. 6.2 lc), ale częściej stosuje się węzły bez blach (np. rys. 6.20a, c, 6.2la, d, e).