Na rysunku 5.1. pokazano wykresy ścieżek równowagi statycznej elementów zginanych klas 12., 3. i 4., w których można wyróżnić fazy sprężystą i plastyczną. Na osi poziomej naniesiono bezwymiarową rzędną będącą ilorazem kąta obrotu przekroju zginanego 6 i kąta obrotu w stanie uplastycznienia 9pi. na osi pionowej zaś wartości momentów zginających: plastycznego Mpi, sprężystego Mci. efektywnego Mcf.
Przekroje klasy 1. mogą osiągnąć nośność uogólnionego przegubu plastycznego, a w stanie pełnego uplastycznienia materiału przy zginaniu wykazują zdolność do obrotu, niezbędną do plastycznej redystrybucji momentów zginających w ustroju statycznie niewyznaczalnym.
Przekroje klasy 2. mogą osiągnąć nośność uogólnionego przegubu plastycznego, lecz wskutek miejscowej niestateczności ścianek w fazie plastycznej wykazu ją ograniczoną zdolność do obrotu, która uniemożliwia redystrybucję momentów zginających w ustrojach statycznie niewyznaczalnych.
Przekroje klasy 3. charakteryzują się tym, że ich nośność jest ograniczona początkiem uplastycznienia się materiału kształtownika w strefie ściskanej.