kól pojazdów) jest na-wierzclmiabitaA reguły składa się z dwóch warstw: warstwy sczepnej(pel-
niącej równocześnie funkcje warstwy ochronnej dla izolacji) oraz warstwy ścieralnej. tj. takiej po której odbywa się ruch. Łączna grubość nawierzchni bitumicznej waha się przeciętnie w granicach 9-10 cm. Spotyka się różne rozwiązania nawierzchni bitumicznej. Obie warstwy mogą być wykonane z betonu asfaltowego (z reguły o różnej średnicy ziaren kruszywa i innej strukturze - w dolnej warstwie mniejsza porowatość i mniejsza średnica ziaren kruszywa), obie warstwy mogą być wykonane z asfaltu twardolanegolub może być stosowany system mieszany - dolna warstwa z asfaltu twardolanego a górna z betonu asfaltowego.
Nawierzchnia tramwajowa w mostach z wydzielonym torowiskiem tramwajowym ma konstrukcję zbliżoną do nawierzchni na linii kolejowej. Tor może składać się z szyn i podkładów ułożonych na podsypce tłuczniowej, jak również z szyn mocowanych bezpośrednio do płyty pomostowej za pomocą specjalnych podkładek elastycznych. W starszych rozwiązaniach stosowano również mocowanie szyn do podkładów drewnianych osadzonych w betonowej płycie pomostowej. W przypadku mostów tramwajowych z ruchem mieszanym samochodowo - tramwajowym (torowisko wbudowane w jezdnię), szyny z reguły mocowane są bezpośrednio do płyty pomostowej lub osadzane w specjalnych korytkach stalowych i zalewane specjalną masą tłumiącą lialas i drgania. Przestrzeń pomiędzy szynami ma na ogól taką samą nawierzchruę jak na pozostałej części jezdni, jakkolwiek niekiedy jezdnięw obrębie torowiska wypełnia się drobno wy mi aro wy mi elementami betonowymi (kostkąbmkową) czy bnrkrem z kostki grarutowej.