80679

1) Omów zasadnicze dziedziny objęte kompleksową współzależnością integracyjną

Członkostwo państw w UE nie ogranicza się jedynie do przekazywania określonych kompetencji na rzecz organizacji ponadnarodowej ale wymaga także wewnętrznych dostosowań ustrojowych. Zjawisko takie nazywamy kompleksową współzależnością integracyjną.

Koncepcja ta wskazuje na proces rozwoju w ramach integracji europejskiej po stronie państw członkowskich i po stronie UE w dziedzinie wzajemnych współzależności:

1)    Po stronie państwa członkowskiego

S Podnoszenie sprawności zarządzania sprawami UE przez administrację rządową

S Umocnienie roli parlamentów narodowych w sprawach UE (W relacjach z własnym rządem i we współpracy z parlamentami innych państw w Parlamencie Europejskim)

S Umocnienie roli samorządowych struktur regionalnych i lokalnych (w relacji z własnym rządem i we współpracy ze strukturami unijnymi)

S Podniesienie efektywności parlamentu narodowego i agend rządowych do wymogów unijnych

S Polepszanie warunków do korzystania przez jednostki ze swobód gwarantowanych na szczeblu unijnym

2)    Po stronie UE

S Umocnienie legitymacji demokratycznej

S Identyfikacja i rozbudowa katalogu wspólnych wartości

S Umacnianie ochrony praw podstawowych

S Umacnianie reżimu unijnego (rozbudowa procedury podejmowania decyzji w Radzie większością kwalifikowaną, podnoszenie efektywności instytucji unijnych)

3)    W dziedzinie bezpośredniej współzależności

S Rozwój zasady pierwszeństwa prawa unijnego

S Rozbudowa infrastruktury instytucjonalnej mającej zapewnić wzajemne przenikanie się sfery wewnętrznej i unijnej

S Umocnienie systemu monitorowania procesu decyzyjnego UE

Zjawisko kompleksowej współzależności wyróżnia organizacje ponadnarodowe spośród organizacji międzynarodowych.