80695

CONDEMNATIO PECUNI ARA - w procesie form sędzia mógł skazać pozwanego tylko na zapłacenie kwoty pieniędzy; tzn. gdy przedmiotem sporu była rzecz powód musiał zadowolić si równowartością pieniędzy za nią

WYKONANIE WYROKU (EGZEKUCJA)

—    Egzekucję OSOBISTA tj. prowadzoną na osobie dłużnika stosowano wyjątkowo, a polegała na zabraniu dłużnika do więzienia prywatnego w celu odpracowaniu długu.

—    Egzekucja MAJĄTKOWA uniwersalna - rozpoczynała się od decyzji pretora o wprowadzeniu wierzyciela w posiadanie majątku dłużnika (MISSIO IN BONA). Towarzyszyło jej publiczne ogłoszenie egzekucji. Miała ona charakter uniwersalny gdyż miała doprowadzić do równomiernego zaspokojenia wszystkich wierzycieli.

Żeby dłużnik zapłacił dług pozostawiono mu ściśle wyznaczony czas po którym na dłużnika spadała infamia, tzn stawał się bankrutem. Następowała sprzedaż całego majątku dłużnika (VENDITO BONORUM), temu kto zaoferował najwyższy % zaspokojenia wierzycieli. Nabywca majątku dłużnika (BONORUM EMPTOR) wchodził w miejśce dłużnika, ale za długi odpowiadał w proporcji ustalonej na licytacji i tylko wobec wierzycieli postę egzekucyjnego.

OGRANICZENIA EGZEKUCJI MAJĄTKOWEJ: 1» Cessio bonorum - dobrowolne odstąpienie wierzycielom majątku przez upadłego dłużnika, bez konieczności jego sprzedaży jako całości w wyniku venditio bonorum. C.b mógł dokonać dłużnik, który stał się niewypłacalny nie z własnej winy. W ten sposób unika infamii i nie podlega egzekucji osobistej; 2)) Beneficium competientiae - pozostawiano dłużnikowi konieczne środki do życia

3)) Egz. majątkowa syngularna - prowadzono stopniową sprzedaż majątku do czasu zaspokojenia wierzycieli