Współczynnik a określa jaka część prądu emitera dopływa do kolektora. W dobrych tranzystorach jest on bliski jedności (od 0,95 do 0,99). Zgodnie z prawem rozpływu prądów mamy Ie=Ic+Ib Ponieważ prąd Ic^Ie, więc Ib jest stosunkowo mały.
Tranzystor może pracować w trzech układach, w zależności od tego, która z trzech elektrod tranzystora jest na wspólnym potencjale wejścia i wyjścia układu: ze wspólną bazą OB, ze wspólnym emiterem OE, ze wspólnym kolektorem OC.
Cliarakterystyki tranzystora w szerokim zakresie przebiegają liniowo, wobec tego składowe zmienne napięcia i prądu występujące na zaciskach wejściowych i wyjściowych są ze sobą powiązane pewnymi zależnościami liniowymi. Ogólnie, można ułożyć sześć par takich równań w zależności od tego jakie napięcia i prądy przyjmuje się za zmienne niezależne. Duże znaczenie praktyczne ma para równań, tzw. mieszanych:
l2=h2rIi+h22*U2, w których U|, U2, Ii, I2 oznaczają składowe zmienne napięć i prądów. Dla układu OE:
Ui=Ubf,. U2=UCe. Ii=Ib. ł2=Ic. hij=hijc przy czym i, j=l. 2.
Układ pomiaru charakterystyk tranzystora w układzie OE składa się z dwóch zasilaczy
jako źródeł regulowanych napięć Uce i Ube , dwóch woltomierzy elektronicznych do pomiaru tych napięć, mikroamperomierza do pomiaru prądu bazy IB oraz miliamperomierza do pomiaru prądu kolektora Ic.
Wykonaliśmy pomiary następujących charakterystyk:
Ic = f(UcE> - dwie wartości Ib=3()pA i lB=100pA.
Ic =f(łB> - dwie wartości Uce=2V i Uce=5V, lB =I(Ube) - dwie wartości Uce=2V i Uce=5V