80771

Polega na zgodności norm prawnych z podstawowymi wartościami uznawanymi w danym społeczeństwie. Obowiązujące są te normy, które uważa się za celowe, słuszne, sprawiedliwe.

c). formalna (tetyczna)

Jeśli normy te spełniają wymogi formalne. Za obowiązujące uznaje się tylko te normy, które ustanowione zostały w należytym trybie i nie zostały derogowane wdanej sytuacji.

Prawo obowiązuje określone podmioty w określonym czasie, na danym terytorium.

Zakresy obowiązywania prawa:

a) , osobowy    (personalny)

b) . czasowy    (temporalny)

c) . terytorialny ( przestrzenny)

Stosowanie prawa to sformalizowane określone przez przepisy prawa, działania kompetentnych organów władzy publicznej, polegające na rozstrzyganiu konkretnych i indywidualnych spraw na podstawie norm prawnych generalnych abstrakcyjnych. Rozstrzygnięcie sprawy polega na wiążącym prawnie ustaleniu skutków prawnych udowodnionego stanu faktycznego na podstawie norm prawnych generalnych i abstrakcyjnych poprzez wydanie rozstrzygnięcia w postaci normy prawnej indywidualnej konkretnej. Każde rozstrzygnięcie powinno posiadać podstawę prawną i podstawę faktyczną.

Etapy stosowania prawa

a. ) Ustalenie stanu faktycznego

Organ stosujący prawo ustala - na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego i przyjętej teorii dowodowej

b. ) Ustalenie stanu prawnego polega na znalezieniu przepisu lub przepisów prawa

obowiązującego w celu późniejszej rekonstrukcji norm prawnych, stanowiących podstawę rozstrzygnięcia wdanej sprawie.

c). Subsumpcja czyli ustalenie na gruncie obowiązujących przepisów prawa norm prawnych właściwych ( adekwatnych) dla rozstrzygnięcia sprawy i w rezultacie wydanie indywidualnego i konkretnego rozstrzygnięcia.