93915

- nie przerywanie rozmówcy jego wypowiedzi

Najczęściej popełniane Wędy to:

-    okazywanie znudzenia, obojętności wobec tego, co mówi rozmówca

-    wtrącanie własnych uwag do czyjejś wypowiedzi

-    nieumiejętne przechodzenie na inne tematy

-    brak koncentracji na tym, co próbuje przekazać nam druga osoba

-    stałe komentowanie wypowiedzi rozmówcy

-    ocenianie rozmówcy

Umiejętność aktywnego słuchania jest niezwykle ważnym elementem w kontakcie i dialogu między terapeutą a pacjentem. Czasem słowa są niepotrzebne, wystarczy wysłuchać drugą osobę, wykazać zainteresowanie jej problemami bez udzielania zbędnych komentarzy czy porad. Słuchanie również może być ważną formą pomocy, dostarczać wsparcia i akceptacji w trudnych momentach życia.

Ludzie nieustannie interpretują i nadają znaczenie określonym właściwościom obserwowanego przez nich zachowania, dlatego rozmawiając z kimś warto okazywać naszemu rozmówcy wsparcie i zainteresowanie za pomocą werbalnych i niewerbalnych środków komunikacji.

Nawet tak pozornie bierna i nie wymagająca wysiłku czynność jak słuchanie operuje pewnymi werbalnymi i niewerbalnymi wyznacznikami. Przykładem werbalnych wskaźników słuchania są:

-    parafrazowanie

-    klaryfikacja

-    zadawanie pytań

-    odzwierciedlanie uczuć

-    dzielenie się własnymi uczuciami

-    potakiwanie

-    zachęcanie do dalszej wypowiedzi

Parafrazowanie - powtórzenie danej wypowiedzi w innej formie. Powinno się powiedzieć dokładnie to samo, co nasz rozmówca, ale własnymi słowami, nie włączając w to własnych komentarzy czy interpretacji usłyszanej wypowiedzi.

Klaryfikacja - prośba o rozwinięcie jakiejś myśli, która jest dla nas nie do końca jasna, o wyjaśnienie niezrozumiałych dla nas treści, np. poprzez podanie konkretnych przykładów.