94522

346. KONTRAKTY NIENAZWANE.

Kontrakty nienazwane (contractus innominati) wykraczały poza normy systemu zobowiązań. Powstały one w czasach późniejszych i były odpowiedzią na coraz to bardziej rozleglejsze wymagania stron w stosunkach pomiędzy sobą. Powstały one na skutek rozszerzenia systemu kontraktowego celem swobodniejszego przepływu dóbr i usług w społeczeństwie rzymskim. Kontrakty nienazwane podobne były w swym powstaniu do kontraktów realnych tzn. do ich zawiązania niezbędna stała się oprócz woli stron także spełnienie świadczenia przez jedną ze stron co było bezpośrednim powodem zawiązania się węzła obligacyjnego. W łownej mierze kontrakty nienazwane opierały się na dare i facere czyli na wymianie usług i rzeczy. Do kontraktów tych można zaliczyć zamianę, kontrakty estymatorze czy tez ugoda. Podstawową cech tych kontraktów był brak funkcji pieniądza który dla ważności kontraktów nienazwanych nie był potrzebny.