Zaczęła się też tworzyć współpraca międzynarodowa, zmierzająca do rozwiązania problemu, min. poprzez konferencje(jak ta z 2002 r. w Meksyku w ramach której wypracowano Konsensus z Monterrey), poprzez prace instytucji międzynarodowych(np. plan Banku Światowego i MFW o nazwie HIPC, skierowany do słaborozwiniętych i jednocześnie najbardziej zadłużonych państw, zakładający redukcje długu). Innym sposobem było twoizenie instytucjonalnych mechanizmów rozwiązywania problemu, np. Klub Paryski (nieformalne stowarzyszenie państw wierzycielskich) czy Klub Londyński (zrzeszający prywatne banki wie rzyć ielskie).
Pojawiają się pomysły współpracy w kwestii prawnej, a więc wypracowania wspólnego kodeksu postępowania w sprawach zadłużenia i niewypłacalności. W ramach tych dyskusji pojawiły się pomysły stworzenia instytucji przypominającej międzynarodowy sąd zadłużeniowy.
Duże znaczenie w dyskusjach mają też organizacje pozarządowe, zwracające uwagę na interesy społeczeństw państw zadłużonych w trakcie rozwiązywania problemu zadłużenia. Ich działalność zmieniła sposób postępowania z dłużnikami i wpłynęła na takie projekty, jak HIPC.
Niekontrolowany przepływ kapitałów i globalizacja rynków finansowych
Tutaj źródłem problemów są często instytucje krótkoterminowe, nastawione na szybki zysk Globalizacja rynków finansowych podważa znaczenie granic państwowych, prowadząc do spadku wpływy państw7 na własną politykę gospodarczą.
Globalizacja i narastanie współzależności międzynarodowych sprawiają, że kryzysy walutowe i finansowe wykazują tendencję do przenoszenia się z państwa do państwa. Kiyzys walutowy związany jest z utratą zaufania rynków finansowych do danej waluty i w konsekwencji z odpływem kapitałów a taka fala odpływu prowadzi do kryzysu. Zagrożenie to potęgowane jest przez fakt braku mechanizmów radzenia sobie w takich sytuacjach, tak na szczeblu narodowym, jak i międzynarodowym. Liberalizacja handlu wyprzedziła bowiem rozwiązania prawno - instytucjonalne. Nowe technologie, brak kontroli, dużo uczestników tynku - stanowią podłoże dla działalności pozaprawnej, np. prania brudnych pieniędzy, unikania opodatkowania poprzez tworzenie rajów podatkowych, finansowania działalności przestępczej.
Na ograniczenie problemu swobodnego przepływu kapitałów można wpływać poprzez odnowienie kontroli, np. administracyjne ograniczenia eksportu kapitałów w Malezji, obowiązkowy depozyt zagranicznych inwestorów w Chile, stanowiący procent wartości danej inwestycji.
Innym sposobem jest globalny podatek od transakcji walutowych, zwany podatkiem Tobina, w zamierzeniu zmniejszający wahania kursów walutowych i wzmocnienie wpływu państw na kształtowanie własnej polityki monetarnej. Dyskutowany i wprowadzany aż od lat 90tych.
Aby zapobiegać kryzysom walutowym postulowano min. reformy MFW. aby dostosować go do nowych zjawisk(a więc globalizacji rynków i niekontrolowanego przepływu kapitałów. Sposobem łagodzenia kryzysów miało być zaś udzielanie państwom nimi dotkniętych pomocy kredytowej od prywamych inwestorów. Instytucją działającą na rzecz zapobiegania kryzysom walutowym stało się też Forum Stabilności Finansowej.
Walka z działalnością przestępczą powinna zaś zawierać element kontroli, monitorowania tego typu praktyk na szczeblu państw. Dalej zacieśnianie współpracy międzynarodowej dot. wymiany informacji - międzynarodowe centra informacyjne, np. CICAD(Money Laundering Control) oraz tworzenie międzynarodowych mechanizmów7 zwalczania nadużyć finansowych, np Fonrm Stabilności Finansowej, zajmujące się problemem nieuczciwych praktyk podatkowych, FATF(Frwinda/ Action Task Force on Money Laundering). ale też inicjatywy podmiotów prywatnych, np. Grupa z Wolfsberg, zrzeszająca banki prywatne.
Handel międzynarodowy działalność korporacji transnarodowych
Współczesny międzyrtarodowy system handlowy jest efektem procesu liberalizacji handlu światowego, którego instytucjonalnym wyrazem są GATT i WTO. Obecnie jednak system wokół WTO jest krytykowany, ze względu na jego niedostosowanie do współczesnych warunków i asymetryczności w rozwoju uczestników. W związku z tym pojawiają się takie problemy, jak nierówny dostęp do rynków (państwa rozwinięte chromą swoje rynki, szczególnie w sektoracli typu