95224

Realizacja zasady solidarności i współpracy partnerów społecznych

art.20 Konstytucji RP: „Społeczna gospodarka rynkowa, oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej".

Współpraca partnerów społecznych - partnerami społecznymi są prcede wszystkim pracobiorcy reprezentowani przez związki zawodowe i pracodawcy reprezentowani przez odpowiednie zrzeszenia i samorządy gospodarcze. Ponadto wśród partnerów społecznych uwzględnić tizeba rolników oraz przedstawicieli administracji państwowej i samorządu tetytorialnego. Przedstawiciele organów władzy publicznej nie prezentują jednak własnych interesów, lecz występują w charakterze reprezentantów interesów państwa lub wspólnot samorządowych i grają rolę mediatorów w sporach toczących się na litu i pracodawcy - pracobiorcy.

zasada solidarności- równość w godności i prawach, jedność w działaniu, współdziałanie wobec dobra wspólnego, ponoszenie uzasadnionych ciężarów na rcecz innych grup, równomierne rozłożenie ciężarów kiyzysu, pomoc dla jednostek zagrożonych

dialog społeczny- obejmuje całokształt wzajemnych relacji między związkami zawodowymi i organizacjami pracodawców. W dialogu społecznym z reguły uczestniczą trzy strony. Są to: strona związkowa, pracodawcza i rządowa. Pierwsza reprezentuje interesy pracowników, dmga interesy pracodawców, trzecia interesy państwa. Strona związkowa i pracodawcza, występująca razem określana jest jako strona społeczna - partnercy społeczni.

Proces instytucjonalizacji dialogu społecznego w Polsce rozpoczął się w 1993 roku wraz z przyjęciem „Paktu o przedsiębiorstwie państwowym...".

Zasada solidarności i współpracy partnerów społecznych jest w Polsce realizowana głównie przez działalność Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych. Została utworzona 15 lutego 1995 roku jako instytucja dialogu społecznego. Tworzą ją przedstawiciele rządu, organizacji pracodawców prywatnych i związków zawodowych. Do kompetencji komisji należą: ustalanie wskaźników wzrostu wynagrodzeń w przedsiębiorstwach i w sferze budżetowej, prace wstępne nad budżetem państwa. Ponadto komisja może zabierać głos w sprawach gospodarczych i społecznych jeżeli jej głos będzie miał znaczenie dla zachowania spokoju społecznego.

W lipcu 2001 roku weszła w życie „dmga” Ustawa o Trójstronnej Komisji równie szeroko, co poprzednio określająca zakres spraw, które mogą stać się przedmiotem zainteresowania komisji -praktycznie wszystko, co ma duże znacznie społeczne i jest ważne dla zachowania pokoju społecznego.

Ponadto, oprócz Komisji Trójstronnej działają w Polsce branżowe instytucje dialogu społecznego oraz Wojewódzkie Komisje Dialogu Społecznego (od 2002r.) jako czterostronne instytucje dialogu regionalnego, działające we wszystkich 16 województwach. Współpracują z Trójstronną Komisją do Spraw Społeczno-Gospodarczych, ale są od niej niezależne. Prowadzony w nich dialog regionalny, przy aktywności wojewodów jako przedstawicieli strony rządowej, umożliwia odciążenie ogólnokrajowych instytucji dialogu społecznego i dostosowanie do miejscowych warunków szczegółowych celów polityki rządu.