95752

wokol położenia równowagi, które odpowiadają węzłom sieci krystalicznej. Po przyjęciu, ze sa to drgania harmoniczne (opierając sie o fizykę klasyczna) można przyjąć, ze udział sieci krystalicznej w cieple molowym przy stałej objetosd wynosi:

JUT    1

Cv =F-H'= 3 R = 25—--

oT    mol • K (gdzie 8Um / 8T - zmiana energii wewnętrznej w

stosynku do zmiany temperatury, R - stała). (3R ponieważ drgania występują w 3 wymiarach - x,y,z)

Przy zmniejszaniu temperatuiy, Cv szybko maleje i w okolicach zera bezwzględnego dochodzi do zera.

Z punktu widzenia fizyki klasycznej zachowanie ciepła molowego w okilicach zera bezwzględnego jest niewytłumaczalne. Pełne wytłumaczenie tego zjawiska daje potraktowanie sied zlozonej z atomow jako drgającej sieci w której występują stojące fale o częstościach v az do częstości vg, zależnej od budowy krystalicznej danej substancji. Kwanty energii hv (gdzie h - stała Plancka) nazywane sa fononami. Przeanalizowanie tych faktów przez Debye’a dało w efekde taki wykres:

W wyższych temperaturach ciepło Dęby a osiaga wartość Dulonga i Petita (25 J / mol K).

PRZEBIEG POMIARÓW :

1.    Polaczyc obwod zasilania grzejnika i obwod termopary mierzącej temperaturę próbki.

2.    Wlaczyc zasilanie grzejnika i dobrać zadana wartość mocy P.

3.    Zmierzyć zaleznosc temperatury próbki od czasu grzania, az do momentu uzyskania stanu stacjonarnego tzn. ustalenia sie temperatury. Wyznaczyć temperaturę Ts odpowiadająca stanowi stacjonarnemu przy danej wartości mocy doprowazonej.

4.    Zmienić wartość mocy doprowadzonej do grzejnika. Wyznaczyć temperaturę jaka sie przy tej mocy ustali. Czynność te można powtórzyć dla innych wartości mocy P.

5.    Zwiększyć moc zasilania grzejnika i odczekać, az temperatura grzejnika wzrośnie o kilkanaście kelwinów powyżej największej uzyskanej poprzednio wartosd Ts.