97234

potasowych, jony potasowe wypływają z komórki, spada turgor —► zamykanie aparatów szparkowych.

Żaden z tych mechanizmów nie działa niezależnie, a w cyklu dobowym następują sprzężone zmiany

ich intensywności.

Światło

Podwyższona temperatura

Dodatni bilans wodny

Deficyt prężności pary w powietrzu

Niskie stężenie C02 w komórkach mezofilu liści

Otwieranie aparatów szparkowych Zwiększona tran spirala

■» Ujemny bilans wodny Wysoka prężność pary wodnej w powietrzu Podwyższona temperatura	Zamykanie aparatów szparkowych Zmnięj szona transpiraga
Siła ssąca	transpiracji, a parcie korzeniowe.

Siła ssąca transpiracji polega na podciąganiu wody w górę rośliny przez całą długość ksylemu. Ssanie to następuje gdy w liściach zaczyna brakować wody z powodu wyparowywania. Cząsteczki wody silnie się przyciągają, więc gdy jedna zaczyna się poruszać, ciągnie za sobą kolejne cząsteczki -jest to zjawisko kohezji.

Parcie korzeniowe jest to fizjologiczne zjawisko u roślin polegające na tłoczeniu wody przez korzenie do łodyg i liści. Jest ono procesem zużywającym energię metaboliczną, związanym z aktywnym transportem jonów. Parcie korzeniowe widoczne jest szczególnie u drzew na wiosnę, umożliwia ono wtedy transport wody i substancji odżywczych do rozwijających się pąków liściowych. Po tym czasie nie odgrywa ono większej roli, przejmuje ją działanie siły ssącej transpiracji.

Parcie korzeniowe można zaobserwować uszkadzając roślinę. Przez pewien czas z miejsca nacięcia wydziela się sok (sok płaczu). Skutkiem parcia korzeniowego jest również gutacja - wydzielanie się kropli płynu na brzegach liści, gdy roślina znajduje się w atmosferze dobrze wysyconej para wodną. Gutacja i płacz roślin wywołane są aktywnym pobieraniem wody przez korzenie.

Budowa i rola tkanek przewodzących u roślin wyższych.

Tkanka przewodząca - tkanka roślinna, w której odbywa się transport wody wraz z rozpuszczonymi w niej substancjami do wszystkich części roślin, zbudowana jest z niejednorodnych komórek.

Dzieli sie ia na:

1. martwy ksylem (drewno), przewodzący wodę i rozpuszczone w niej sole mineralne z korzeni do innych części rośliny. W funkcji tej wyspecjalizowały się dwa rodzaje elementów drewna: cewki (tracheidy), charakterystyczne dla paprotników i roślin nagonasiennych, i naczynia (tracheje), występujące u okrytonasiennych.

U roślin wyższych występują naczynia:

o protoksylem - składa się z naczyń o umocnieniach pierścieniowych i spiralnych;

o metaksylem - (drabinkowate) 90% transportu wody (jeśli roślina nie ma przyrostu wtórnego)

o ksylem wtórny - mają ściany jajkowate (w roślinie, która posiada przyrost wtórny)