Górna granica rozpiętości dla belki swobodnie podpartej wynosi 8m, ale już przy rozpiętości 6m pojawiają się problemy ze stanem granicznym użytkowałności (SLS).
° Belki ciągłe mogą mieć trochę większe rozpiętości ze względu na mniejsze ugięcia (inny rozkład momentów)
Racjonalna wysokość:
o belki swobodnie podpartej h = ^ ^ • L
o belki ciągłej h = ■ L(ze względu na mniejsze ugięcia)
Dobrze zaprojektowana belka spełnia warunki:
• wytrzymałości (c<fy)
• stateczności (lokalnej /wytoczenie ścianek przekroju/ i globalnej)
• sztywności
Zwjęhrzęnję
Cechą charakterystyczną belek walcowanych i blachownie jest duża dysproporcja sztywności na zginanie z płaszczyzny i w płaszczyźnie obciążenia (EIy»EIx) oraz mała sztywność czystego skręcania (GIo; Io= Ix+ Iy). Belki obciążone w płaszczyźnie większej sztywności są więc podatne na zwichrzenie. Zwichrzenie to inaczej utrata płaskiej postaci zginania (lub też utrata stateczności ogólnej). Mechanizm przedstawia powyższy rysunek. Przekrój przemieszcza się o yo w prawo oraz ulega obrotowi o kąt q> (rysunek b; górna część przekroju jest ściskana występuje wytoczenie, a dolna rozciągana wywołuje to różne przemieszczenie dolnej i górnej części przekroju, a w efekcie jego obrót). Obciążenie cały czas przyłożone jest w tym samym miejscu, zatem po obrocie kierunek siły nie przechodzi już przez środek ciężkości przekroju powstaje dodatkowe skręcanie. Zjawisko to dotyczy głównie belek, płaskich kratownic i ram.
• zwichrzenie może mieć miejsce w prętach o przekrojach klas 1, 2, 3 i 4 (w przeciwieństwie do utraty stateczności miejscowej lokalnego wytoczenia ścianki - która może wystąpić tylko w elementach o przekrojach klasy 4)
2