Oprócz elementów budowlanych stosowanych w regulacji cieków można wykorzystywać także elementy biologiczne i biotechniczne. Rośliny odpowiednio wkomponowane w brzeg i kultywowane mogą spełniać określone zadania elementów technicznych przez to, że:
- utrudniają i zmniejszają prędkość przepływu wody w sąsiedztwie brzegu i chronią skarpy przed rozmyciem
- ochraniają brzeg przed uderzeniem gali i przed atakiem lodu.
- na rzekach żeglownych chronią obiekty pływające przed niepożądanym działaniem bocznego wiatru.
Oprócz tego rośliny nad brzegami cieków i w dolinach przyczyniają się do utrzymania równowagi naturalnej (biologicznej). Roślinność wodna podnosi zdolność samooczyszczania się cieku. Zagajniki i krzewy stanowią naturalne ogniska regulujące ciepło otoczenia, podnoszą wilgotność powietrza, sprzyjają tworzeniu się rosy i przez zacienianie wstrzymują rozwój roślinności wodnej. Brzegi porośnięte roślinnością wyglądają estetycznie, są doskonałym miejscem do wypoczynku i jeżeli nie znajdują się w kolizji z ogólnym projektem zabudowy cieku, powinny być chronione i utrzymane.
Elementami biotechnicznej obudowy sieci rzecznej są:
- sadzonki, głównie wierzby
- brzegoskłony, przede wszystkim ze świeżej wikliny (osłona skarp brzegowych przed erozją wodną)
- ożywione zręby: kilka rzędów płotków z łat drewnianych, pomiędzy które wkłada się warstwy świeżej wierzbowej ściółki, przysypanej ziemią.
- płotki: umocnienie skarp, brzegów - obsiewy i darniowanie