98747

istotna jest jest rola pracownika socjalnego, zmienna w zależności od przyjętego wzoru postępowania. Zastosowanie takiej relacyjnej i rozwojowej koncepcji pracy z jednostką sytuuje pracownika socjalnego w roli osoby towarzyszącej i ułatwiającej dokonywanie zmian, zarówno w projektach indywidualnych, jak i w samym środowisku życia jednostki. Walorem pracownika socjalnego, orientującego swe działanie w obszarze pracy socjalnej na grupę, społeczność jest aktywność, „wyraźna obecność”, inspirująca innych do czynu i sprawstwa. W obu przypadkach zrównoważenie relacji jest podstawą powodzenia.

Można powiedzieć że realizacja działania w pracy socjalnej zorientowanej relacyjnie odnosi się w istocie rzeczy do sfety prywatnej która z jakichś powodów została ujawniona i staje się przestrzenią dla działań publicznych (instytucji, pracowników itd.)

2. Model radykalnej pracy socjalnej

Radykalna praca socjalna zorientowana jest na poszukiwanie możliwości zmiany w obrębie społeczeństwa. Radykalnie zorientowane działanie społeczne ma doprowadzić więc do zmiany społeczeństwa, w którym problem się ujawnił, a nie zmiany jednostek zmagających się ze sprostaniem wymogom stawianym przez „większość”.

Praca socjalna zorientowana radykalnie odwołuje się do przesłanek bliższych sferze publicznej a której ma miejsce to, co społeczne, a więc to co polityczne.

Przesłanki metodyczne dla radykalnej pracy socjalnej:

Uświadamianie - obejmuje proces refleksji nad charakterem struktur społecznych i wypracowanie alternatywnego obrazu rzeczywistości.

Normalizacja - ukierunkowana jest na pomoc klientowi w zrozumieniu że jego sytuacja nie jest wyjątkowa ale podzielana przez wielu innych

Aktywizacja i zespołowość - wydają się być naturalna konsekwencją uświadamiania i normalizacji. Obejmują one działania prowadzące do rozpoczęcia działania przez samych klientów w celu niwelowania uświadomionych przyczyn problemów. Zespołowość może następować po poradzeniu sobie z bieżącymi sytuacjami stresowymi i obejmuje odsyłanie klientów do istniejących grup ludzi pracujących nad podobnymi problemami czy tworzenie takich grup.

Wzmocnienie - forma pomocy w uzyskaniu władzy w procesie podejmowania decyzji ich życia, wymagająca redukcji barier społecznych czy indywidualnych, a dokonywanych a dokonywaną przez zwiększenie zdolności i pewności w korzystaniu z władzy.