Celem wspólnoty w 1F jest stworzenie UGIP - Unii Gospodarczej i Pieniężnej, oraz wprowadzenie jednolitego rynku wewnętrznego. Zgodnie z definicją legalną z art. 14 ust.
2 TWE „obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału, zgodnie z postanowieniami niniejszego traktatu”.
Podstawą swobody przepływu towarów jest unia celna, dzięki której jest ona zagwarantowana. Unia celna to ustanowienie regulacji zakazujących nakładania ceł i zmieniania już istniejących (można je ograniczać). Istotny jest jej element zewnętrzny -zunifikowane są zasady przepływu na terenie Wspólnoty, ale także przepływ towarów z i do unii. Kodeks Celny Wspólnoty to dokument prawny (rozporządzenie) regulujący wysokość ceł towarów wpływających i wypływających z unii.
3 podstawowe elementy konstruujące unię celną:
1) Zakaz wprowadzania ceł i opłat o skutku podobnym do ceł pomiędzy państwami członkowskimi (art 25 TWE).
Cłem jest opłata wynikająca z taryfy celnej, nakładana na towar zarówno bezpośrednio, jak i w sposób pośredni. Opłaty o skutku podobnym do ceł - określił je TS w swoim orzecznictwie. Taka opłata nie musi być nałożona w celach fiskalnych. Nie jest niezbędne, ażeby stawiała sobie cel protekcjonistyczny.
2) Zakaz opodatkowania dyskryminującego towary i produkty pochodzące z krajów Wspólnoty (art. 90 TWE).
Po pierwsze, towary krajowe i pochodzenia wspólnotowego powinny być opodatkowane w jednakowym stadium produkcji i dystrybucji. Po drugie nakładane podatki nie mogą mieć na celu ochrony krajowych produktów podobnych przed konkurencją towarów pochodzenia unijnego (spr. C-313/05 Brzeziński, akcyza na importowane do Polski auta starsze niż 2 lata). Produkty podobne to produkty, które zaspokajają te same potrzeby konsumentów.
3) Zakaz wprowadzania ograniczeń ilościowych oraz środków o skutku zbliżonym do ograniczeń ilościowych (art 28-30 TWE).
Ograniczenia ilościowe TS interpretuje w sposób szeroki. Zakazane jest wprowadzanie wszelkich norm, które ograniczają przepływ towarów pochodzenia wspólnotowego. Nie wolno również wprowadzać ograniczeń co do parametrów. Środki o skutku zbliżonym - (spr. Dassonville, formuła Dassonville) należy za nie uznać wszystkie te regulacje, które mogą bezpośrednio lub pośrednio, rzeczywiście lub potencjalnie stanowić przeszkodę w handlu pomiędzy państwami członkowskimi. (Spr. Cassis de Dijon).
Wyjątki od zasady swobodnego przepływu towarów (art. 30 TWE) - państwa członkowskie mają prawo ją ograniczyć w drodze normatywnej ze względu na: porządek moralny, porządek publiczny, bezpieczeństwo publiczne, ochrona zdrowia i życia ludzi lub zwierząt, ochrona roślin, ochrona dóbr kultury, oclirona własności przemysłowej i intelektualnej. Ze względu na nie (dobra nadrzędne) można wprowadzić ograniczenia, ale nie mogą one mieć charakteru dyskryminującego.