Skinner dążył do matematyzacji zarówno wielkości bodźca, jak i reakcji. Wyeliminowanie badania świadomości nie było eliminacja ontologiczną (nie negowało jej istnienia), było konsekwencją metodologicznego rygoryzmu.
Odbiór komunikatu zachodzi przy wykorzystaniu umysłu jednostki. Teoria mediów musi odwoływać się zatem do badania świadomości społecznej i struktur poznawczych ludzi uczestniczących w interpretacji komunikatów. Jest ze swojej istoty nauką odwołującą się do interpretacji języka i symboli (człowiek traktowany musi być jako homo symbolicus).
Koncepcja języka obowiązująca w filozofii i naukach społecznych
Przez kilkadziesiąt lat w socjologii i psychologii (zdominowanej przez neobehawioryzm) język naturalny traktowano jako narzędzie mało doskonale. Pojawiały się prace, które próbowały narzucić na język naturalny kryteria logiczne.
Język naturalny używany przez ludzi narodził się jako narzędzie komunikacji i opisu emocji. Dopiero przez greckich filozofów został wykorzystany do opisu świata w funkcjach poza-pragma tycznych.
Próba doskonalenia języka naturalnego spowodowała, że język traktowano jako narzędzie interpretacji pozostawał poza centrum zainteresowania medioznawców, pomimo że istota komunikacji polega na ciągłej produkcji znaków i symboli.
Koncepcja analizy treści Bcrelsona
Klasyczna metoda analizy treści, która nie znajduje zastosowania w działaniu. Koncepcja Berelsona nie opisuje istotnych cech języka jako narzędzia komunikacji.
Nurt ilościowy
Dominował w latach 40/50-tych w USA, związany z pracami Paula Lazarsfelda. Narzucał on swój model metodologiczny innym badaczom. Ocena roli badań ilościowych prowadzi do wniosku, że monokultura metodologiczna spowodowała wiele strat. Dziś wiadomo, że najlepsze rezultaty przynosi łączenie koncepcji ilościowych i jakościowych.
Traktowanie odbiorcy jako biernego podmiotu
Szybki rozwój poznawczej psychologii społecznej, wyniki badań nad organizacją umysłu dostarczyły wiedzy, zgodnie z którą jednostka nie jest biernym odbiorcą komunikatów medialnych.
Jeden z typów strukturalizacji to budowanie potocznych teorii rzeczywistości, świata, partii politycznych.
Człowiek nie jest samotny w swoich wyborach i w kształtowaniu postaw wobec świata. Tworzą się one na podstawie doświadczenia biograficznego (które zawiera wiele doświadczeń kolektywnych). Tryb społeczny zachodzi w fizycznej lub symbolicznej obecności „innego”. Symboliczna obecność innego sprawia, że postawy odbiorcy nie mogą być traktowane jako czysto indywidualne.