- podczas wizyty pani premier Margaret Thatcher w Pekinie w dniach 22-26 września 1982 roku ustalono, że strony „podejmą na drodze dyplomatycznej rokowania we wspólnym celu utrzymania pomyślności i stabilizacji Hongkongu”; w poufnej rozmowie Xiaopinga i Thatcher ustalono dwuletni termin realizacji rokowań, co uniemożliwiło Wielkiej Brytanii korzystną dla niej „grę za zwłokę”;
c) atuty stron;
- cliińskie: polityczno-prawne, społeczne, ekonomiczne, wojskowe, międzynarodowe
- brytyjskie: łatwość destabilizacji Hongkongu od strony społecznej i ekonomicznej
d) negocjacje:
12 lipca 1983 roku w Pekinie - początek;
- czołowi delegaci: chiński - Yao Guang (wiceminister spraw zagranicznych), brytyjski - Percy Credock (ambasador ZK w ChRL)
czas trwania: 22 rundy rozmów; ponad 2 lata zakończenie:
> 19 września 1984r. - koniec prac nad tekstem „Wspólnej deklaracji” (strona chińska nie zgodziła się na nazwanie porozumienia traktatem) i przekazanie jej swym rządom
> 19 grudnia 1984r. - uroczyste podpisanie Wspólnej deklaracji i innych dokumentów przez premierów rządów zainteresowanych stron: Margaret Thatcher i Zhao Ziyanga
> 27 maja 1983 r. - wejście porozumienia w życie i początek 13-letniego okresu przejściowego, w któiym rządy Wielkiej Brytanii i Chin „mają ponosić wspólną odpowiedzialność za utrzymanie i zapewnienie stabilizacji i dobrobytu enklawy oraz sprawne i bez zakłóceń przekazanie władz w 1997 roku”.
e) ustalenia: (wybrane)
> z dniem 1 lipca 1997 roku ChRL wznawia sprawowanie suwerenności nad obszarem Hongkongu (czyli wyspy Hongkongu, Kowloon i Nowe Terytoria), któiy w tym dniu zostaje zwrócony Glinom przez Wielką Brytanię
> zgodnie z artykułem 31 Konstytucji ChRL rząd chiński ustanawia Specjalny Region Administracyjny Hongkongu
> Region podległy Radzie Państwowej ChRL, ale dysponujący szeroką autonomią (nie obejmującą tylko spraw zagranicznych i obronnych)
> „Jedno państwo - dwa systemy”
> Własna władza wykonawcza, ustawodawcza i sądownicza (rząd wyłaniany spośród mieszkańców Hongkongu i tylko szef rządu mianowany przez władze centralne w Pekinie)
> Dotychczasowi urzędnicy mogą pozostać na swoich stanowiskach (z zastrzeżeniem, że stanowiska szefów (oraz zastępców) głównych departamentów rządowych mogą należeć tylko do cliińskich mieszkańców Hongkongu, nie biytyjskich)
> Podstawowe swobody, styl życia oraz prawa takie, jak: wolność słowa, prasy, zgromadzeń, stowarzyszeń, podróżowania, poruszania się, korespondencji, strajku, wyboru zawodu, badań naukowych, przekonań religijnych, będą zagwarantowane ustawowo
> Hongkong zachowa status wolnego portu i odrębnego obszaru celnego
> Prawo będzie chronić własność prywatną z inwestycjami zagranicznymi
> Podstawa prawna funkcjonowania Regionu po 1 lipca 1997r. to Ustawa Zasadnicza Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkongu Chińskiej Republiki Ludowej, którą uchwali Ogólnochińskie Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych na podstawie art. 31 Konstytucji ChRL; ustawa ta nie ulegnie zmianie przez 30 lat
> Powołana zostanie do życia Wspólna Chińsko-Brytyjska Grupa Łącznikowa, dla skutecznej realizacji celów Deklaracji
> Nie będzie tam (w Hongkongu) praktykowany system socjalistyczny ani polityka socjalistyczna
> Językami urzędowymi angielski i chiński (kantoński)