99608

Podmiotowość EWWiS wgart. 6 traktatu założycielskiego: „EWWiS korzysta w stosunkach międzynarodowych ze zdolności prawnej do wykonywania funkcji związanych z osiąganiem jej celów”.

Podmiotowość EWWiS oraz EWEA wg art. 281 TWE i 184 TEWEA: posiadają osobowość prawną. W późniejszych postanowieniach dodano, że w każdym z państw członkowskich Wspólnota posiada zdolność do czynności prawnych o najszerszym zakresie przyznanym przez ustawodawstwa krajowe osobom prawnym.

Uprawnienia WE związane z podmiotowością:

a)    prawnokrajową: nabywanie lub zbywanie mienia ruchomego i nieruchomego, stawanie przed sądami krajowymi; ich prawnym reprezentantem jest KE

b)    prawnomiędzynarodową:

-    zawieranie umów międzynar. (orzeczenie ETS z 1970 r.: „w stosunkach zewn. Wspólnota korzysta ze zdolności ustanowienia więzi kontraktowych z państwami trzecimi (...))

-    przystępowanie do organizacji międzynar. (w 1994 r. ETS dodał, że zdolność związywania się umowami dot. nie tylko stosunków z państwami trzecimi, lecz także z organizacjami międzynar.)

-    występowanie przed międzynar. oiganami rozstrzygania sporów i ponoszenie odpowiedzialności prawnej

-    utrzymywanie stosunków dypl. (ius legationis)

-    korzystanie z przywilejów i immunitetów dypl.

3. PONADNARODOWY CHARAKTER WE.

Koiicepęja-prawfl ponadnarodowego zawarta w niemieckiej doktrynie t>ra>*a państwo^eŁo;

Prawo ponadnarodowe tworzone jest przez org. międzynar. o ponadnarodowym charakterze, ponieważ ma ono wiążącą skuteczność prawną zarówno wobec państw narodowych jak i ich obywateli. W celu zabezpieczenia jego obowiązywania na obszarze państwa narodowego nie jest wymagane jego przekształcenie przy pomocy odpowiednich procedur (np. ratyfikacja) w prawo wewn. (w odróżnieniu do prawa międzynar. traktatowego).

!! Art. 9 TEWWiS z 1951 r. wzmiankuje o ponadnarodowym (supranational) cliarakterze funkcji funkcjonariuszy Wysokiej Władzy, którzy mieli ją „wypełniać w pełnej niezależności w ogólnym interesie Wspólnoty”.

Wspólnoty mają ponadnarodowy charakter ze względu na to, że:

a)    decyzje przyjmowane przez niektóre instytucje wspólnotowe (np. KE, PE, sądy wspólnotowe) nie są bezpośrednio uzależnione od woli państw

b)    decyzje, które w ramach procedur decyzyjnych są podejmowane większością kwalifikowaną. obowiązują wszystkie państwa członkowskie

c) decyzje instytucji wspólnotowych są wykonywane w większości przez państwa

członkowskie lub w ściśle określonych przypadkach przez nie same — należy przy tym zapamiętać, że wykonywanie prawa wspólnotowego przebiega na dwóch poziomach: ci) implementacja wspólnotowa bezpośrednia — wg art. 10 TWE: „państwa członkowskie są zobowiązane podjąć wszelkie właściwe środki o charakterze ogólnym lub specjalnym w celu zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z niniejszego Traktatu lub z działań instytucji Wspólnoty”

cii) implementacja wspólnotowa pośrednia — taki obowiązek spoczywa na instytucjach wspólnotowych (dot. m.in. prawa konkurencji)