112864

ETS z art 226 i 227, co nie wynika z traktatów założycielskich, ale z orzecznictwa ETS. Pierwsze orzeczenie jest w sprawie Frankowych (C6/90 i 9/90). To orzeczenie koncentruje się na nicimplcmcntowaniu dyrektywy. Dyrektywa, która miała być wprowadzona do 1990 r. - każde państwo ma mieć fundusz, z którego będzie wypłacać zaległe roszczenia po upadłości fam Jeśli dyrektywa nie była implementowana we właściwym czasie, powstaje szkoda i związek przyczynowo-skutkowy -państwo nie może domagać się...........................................................Są 4 warunki:

1.    upływ terminu do implementacji dyrektywy

2.    powstanie szkody

3.    wyrazistość i precyzyjność postanowień dyrektywy (!), która musi przewidywać prawa dla tego podmiotu

4.    związek przyczynowo-skutkowy między szkodą a niewykonaniem dyrektywy.

Wtedy można dochodzić odpowiedzialności przed sądem krajowym.

Ograniczony bezpośredni skutek - możliwość powoływania się na postanowienia dyrektywy' przed

sądem krajowym na podstawie ....................pod warunkiem, że dyrektywa nic została w terminie

implementowana oraz w sposób jasny i precyzyjny formułując prawa podmiotu c) decyzje - akt indywidualny, ściśle określony adresat, wiąże adresata w całości, wchodzi w życie z chwila ratyfikacji; decyzje wydawane sa przez Rade w porozumieniu z PE lub przez Komisie (do podmiotów indywidualnych w prawie konkurencji, transportu, polityce rolnej.

Wspólne cechy aktów o charakterze wiążącym

1.    Publikowane są w Dzienniku urzędowym UE w sekcji L

2.    Mogą być zaskarżone do ETS na podstawie art. 230

3.    Mogą być wydawanie przez...............................

4.    Muszą być zgodne z prawem powszechnym

Akty o charakterze niewiążącym

a)    zalecenia - kierowane do państw członkowskich, zawierają propozycję określonego działania

b)    opinie - wy dawane są w relacjach wzajemnych między instytucjami w'spólnotowymi i wyrażają stanowisko instytucji w' danej kwestii, nie mają co do zasady charakteru wiążącego, ale czasem są prawie wiążące (ETS wydaje opinię niezgodną z przepisami - takiej umowy nie można zawrzeć i opinia wiąże; lub opinia innoty wowana. która wiąże Komisję E. i zawiera termin)

Umowy międzynarodowe podział ze względu na ilość i stan

dwustronne mieszane

(Wspólnota i państwa trzecie lub

ma prawa wspólno-

organizacja międzynarodowa - tylko

wzajemnym uznawaniu

wtedy, gdy Wspólnota ma kompetencje

cywilnych i handlo-

wyłączne)

teraz jest rozporzą-

zawierane przez państwa członkowskie między sobą

(Wspólnoty i wszystkie państwa    (takie, które oddziaływają

członkowskie oraz państwa trzecie towc; konwencje o lub organizacja międzynarodowa - gdy wyroków w sprawach są kompetencje dzielone albo przy trak- wych była wcześniej -

tatach akcesyjnych; podpisywać są dzenie) przez wszystkie państwa i wspólnoty)

Umowy stowarzyszeniowe

Zawierane przez państwo stowarzyszone i wspólnotę. Wymagana jest zgoda Parlamentu Europejskiego. Są trzy rodzaje tych umów:

1.    zwykle umowy stowarzyszeniowe (Np. z Turcją w 1964 r.) - zakładają korzyści, Np. w handlu, strefa wolnego handlu

2.    układy europejskie - podpisywane z państwami Europy Środkowo-Wschodniej, zmierzały do akcesji danego państwa do Wspólnot (dialog polityczny, instrumenty finansowa wspierające państwa stowarzyszone, Np. ftmdusze akcesyjne, obowiązek dostosowanie prawa do prawa wspólnotowego) - one tworzyły odrębny system instytucjonalny

3.    umowy, które zawierały Wspólnoty z byłymi państwami zaliczanymi do państw Wspólnoty